آرشیف

ایدوست جان ودل !به سراغـــــم خوش آمدی
چون بُلبـــــــُلِ هـــــزار،به باغم خوش آمدی

قرن هاگذشت،که من زفـــــراقت فغان کشم
ای عطرخوشگوار! بدماغـــــم خوش امدی

قربان کنم برای تو،هـــــــرآنچه دربراست
خورشیـــــدپُرزنور!به اُتــــا قم خوش آمدی

عمریست که دوریت،نفاق کرده است نصیب
خــون گشته دل!،به ختم فراقم خوش آمدی

آمد بهــــــا رهمـــــرهءتو،لاله کرده جوش
باسبزهء چمن!تــــو به راغم خوش آمدی

تنویــــرمیکنی بجمـــــالت تــــوهــر کنا ر
درشام تاروتیــــره،چــــراغم خوش آمدی

دل گشته بود حزین ودماغ خسته اززمان
از راهِ دورِ مصر وعراقـــم،خوش آمدی

خون میچکــد زدیدهءهــرمصری ازفغان
ای مردنیکسیَر!به احــــداقــم خوش آمدی

بودی همیشه دردل واین دیــده ای عزیز!
دراین محیط ِپاک ِ به آفاقــم ،خوش آمدی

مستی کنان زبادهء نابِ ،ازطرف دوستان
حُمـــــراء بکف گرفته،ایاغم خوش آمدی

نازم سروزبانِ تــــو،ایدوست با وقــــار!
باشورچنگ ونی به وثاقــــم،خوش آمدی

کَی بیخبرتو بــــوده ز من؟ نیک دانــمت 
بنشسته درفـــــراق وداغــم ،خوش آمدی

الهام رسید زوصلِ تو،بر آن نــدای دل
ای سوزِنارِمهر!به اجاقــم ،خــوش آمدی

هستی توآن مُشـــــوّقِ نشو ونمـــای من
دراین رباطِ کُهنه،به وِفاقــم خوش آمدی

من دانــم وخُـــــدای ِدلِ پُرخــروشِ من
(خشنود!) به سَیروصَیدِ براقم،خوش آمدی

***
عبدالکریم (خشنود هروی کهدستانی)
شهر کییف- اوکرائین مورخهء
05-04-2014م.