X

آرشیف

مــی بـــــــرم ایــــن بار عصیان را کنـون با پای لنگ
ژانویه 1, 2015

ف ....

دنبال کردن نویسنده

مـن جــوا ن کا کــه بود م مـی زد م هــــم چـرس و بـنگ
غــــرق د ر بـــحـــرخـیــا ل دلــــبرا ن شــوخ و شـنـگ

روز هــا تا شــا م می بــود م به فـکــر نیشه و کیـف چلـیــم
گاهـی سگـرت گا هــی پو د ر گا هـی هـم با سـیخ و سـنـگ

یا د ا یــا مــی کــه با یا را ن هــم پــیکــم د ر ا یا م شــبــا ب
روز و شب بودیم مصروف نشا ط کیف و کان و د نگ و فـنگ

نــیـــــشـه هـا کــرد م بـــه هـــنگا م جـــوا نـی  ای د ریـــغ !
مـیــبــرم ا یــن با رعــصــــیا ن را کــنــــو ن با پا ی لـنگ

ر وح ا بــنـــا ی و طـــــــن آ زرد ه ا ز کـــــر د ا ر مـــــن
بـــــس که بود یــم نا شـخــول و کـلــه شـخ و جـلـتـرنـگ

الاســــف ! ای د وســــتـا ن ا ز عمــر رفــتـــه الا ســـف !
مــیــکــنــنــد نفــرت زما  یا را ن مـقـبــــو ل و قــشنــگ

ثـر و ت ســر شـا ر و نــیـــروی جــــوا نــی با خـتــیــــم
د ر بـــهــا ی د ود  و پـود ر یا شــــــرا ب لا لـــه رنـگ

حـســر تا ! کــز بــخــت وا ژ و ن جـمــلـه احـبـا ب مـن
مـیـخــرا شـنــد م به طعـنـه مـر د ر و نـم را به  چنــگ

هــر طــــرف ا ز ما گــریـزا ن مــرد م شــهــــر و د یا ر
زا نکــه بود یــم ما خـر یف ولات و چـوتا ر و سـتـنـگ

ا ز د ر و د یــو ا ر ا فـــیـــو ن مــرگ مـیـبـا رد یـقــــیــن
میــشــوی منـفـو ر یا ران گـر چـه با شـی شــو خ و شـنـگ

زا عـتـیا د چــرس و تریا ک و هـــیــرویــیـــن- صد فــغـــا ن
سـرنوشـتم عبرت آمیز است برای مرد م با هـوش و هـنگ

تا کــــه خـو ا ن ما پـلـو د ا شـــت و چــلـیــمــم چـــا ق بــو د
کـــس نـگــفــتـی عــیــب و نـقــصـا نـم به ا لفـا ظ جـفــنگ

کـه گــشـتــم تـنگـد ســت و پـیـر و بـیـمــا ر و حـزیـن چـو ن
اهــــــل و ا و لا د م ز پـیــو نــــد م کــنـنــد هـم عا ر و نـنگ

غـــر ق بـحــر جـرم و عــصـیــا نـم نـد ا مـت مـیکــــــشــم !
ای خـــد ا ی مـهـــر بـا ن و ا ی خـا لــــق چــشـــم فــرنگ ! 

ضـــربـه مـیــبـا رد بـــلا ی فـــتـنــه و عصــیـا ن و جـــــر م
هــم به ا حـسا نــت نگــهـد ا ر م ز صـیـد تـیـر مـژگان خـد نگ

 

(ف ….)

خـــزا ن سا ل 1387 چـغـچـران

این پا رچه  شــعــر د رمورد سر نوشت یکـنفـر معتاد که مدت 48 سال را د ر اعـتیا د مـو ا د مـخــد ره به ســـر برد و سر انجا م درحا لت فـقـــر و ذ لـت وخــواری توبه نا سوء کرد ود ر بستر بیماری لا عــلا ج  که نا شی از اعــتــیا د به مـواد مخــدره بود در نــهــا یت فـقــر و تنگد ستی جان را به جانان آفرین سپرد. 
 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

ف ....

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها