آرشیف

2014-11-17

عزیزه عنایت

مــرغ سحـــر
 

 

مــرغ سحــر بانگ زد, غفلتم آگه نمـــود
             دیده گشودم زخواب, صبح دل افروزبود
 
                                             صبح پر از نور مهر, صبح دل آویز و شاد
                                                                 دامن شب چیده بود, صفحه ء چرخ کبــــود
 
پرده زدم در کنار, تـــا نگرم کوهســــــا ر
 جلوه کنان مر غزار, دل زکفم در ربـــــود
 
                                          چهچهء بلبلان, شاد کــــند رو ح و جــــا ن
                                          ابربود در, فشان, با د صبــــا همچو عــود
 
موسم فصل بهار, بزم و طرب هــــر کنــا ر
 در پی نقصان مبا ش , سیر نما فصـــل سود
 
                                     لاله چراغان نمود, زیب گلستان فــــــزود
                                     هر نفسی بوی گل, عقده ء دلها گشـــــود
 
کاش (عزیزه ) بود, سیــر چمن  ا ینچنــــین
 قرصت ارزنده است , موسم نای و ســـرود