آرشیف

2016-12-2

محمدگل پویا

معما های که هیچگاه جواب آنرا دریافت نخواهیم کرد !

دلیل چیست که هر فرد نظامی ما که اراده مبارزه و مفکوره ضد طالب و داعش را داشتند، ترور و شهید میشوند؟

آیا اینجا پروژه  فارسی کشی مطلق جریان ندارد؟

این قتل های زنجیره ای را کی سامان میدهد؟ 

در قدم نخست اگر در سطح ولایت دور افتاده و فقیر مان ولایت غور نگاه بیندازیم، کسانیکه قهرمان بودند و با طالب و داعش سخت مبارزه میکردند،  همه آنها بشکل مرموز به شهادت رسیدند. که از جمله شهید (محمد زمان عظیمی ، زین العابدین خان ، اختر محمدغلمینی ، گل احمدخان ، قهرمان عبدالله خان ). این ها کسانی بودند که مفکوره و ایده های ضد طالبانی و داعشی داشتند و با تمام توان خود می کوشیدند که لانه های هراس افگنان از ولایت غور نانبود گردد؛ اما آنها بشکل بسیار سیستماتیک شهید شدند که دلیل قتل آنها تا هموز برای کسی واضح نگردید و هیچ کسی تا اکنون به جرم دست داشتن به این قضایا با داشت نگردید و عاملین قتل آن هم تا هنوز آزاد میگردند.
من نمیدانم در افغانستان چی جریان دارد. اینها خادمین ملت بودند و میخواستند که دشمنان صلح و ثبات مردم افغانستان نابود شوند اما نمیدانم آنها چگونه و به چی جرمی بر چیده شدند!!
اگر در سطح کشور نگاه کنیم، افرادی که میخواستند لانه های شوم طالبان و دوشمنان خاک و مردم افغانستان نابود شود، به بهانه ها و دسایس خیلی پیچیده ی مغرضان داخلی و خارجی از بین ما برداشته شدند و صحنه برای یک عده خائین و موزه پاک سیاسیون منطقوی و جهانی خالی ماند.
این قهرمانان راستین مانند: شهید احمدشاه مسعود قهرمان ملی کشور، استاد برهان الدین ربانی ، مولانا سید خیلی ، جنرال دادو داود، جنرال محی الدین خان غوری و غیره کسانیکه همیشه در تلاش بودند تا صلح آرامش دایمی در افغانستان ما بیاید و همه اقوام‌ در یک فضای صلح  و اخوت زنده گی نمایند و همه در ساختار قدرت سیاسی دخیل باشند اما با تاسف که فاشیست های قرن ۲۱ توان تحمل این آرمان مقدس را نداشتند و این راد مردان وطن را برای همیش از انجمن ما برچیدند.

روح شان شاد
و یاد شان گرامی باد!
محمدگل "پویا "
غور – فیروزکوه  10قوس 1395