آرشیف

منكه پروانه   وار  ميسوزم
همه  از دست    يار ميسوزم

گاهى در پيش طلعت جانان
گاه  به كنج و  كنار.   ميسوزم

گه به گراماى وصل ديدارش
گاهى   در    انتظار   ميسوزم

مشرب   سوختن نصيبم شد
كه به  ليل و   نهار    ميسوزم

شعله در سوختن    ندارم من
از    تف يي روز گار.   ميسوزم

سبز چشمى به اتشم انداخت
بى   ظفر  زرد   و زار   ميسوزم

نوشته نذير ظفر