آرشیف

2014-12-28

محمد نعیم جوهر

مخمس بر غـــــــزلِ ابوالمعانی بیدل

دردلِ شـمس و قـمـرپیـمانـه ،نـشکست و نریخت
تـا زمیـن درگردش آمـد خانـه،نـشکست ونریخت
خُم بـه جوش آمد ولی مـیخانه نـشکست ونریخت
اشـکِ ازمـژگان درین ویرانه نـشکست ونریخت
خوشه خُشکی داشت اینجا دانه نشکست ونریخت 

بـا چنـیـن طــرزِجـفــایـت ازقـدیــم دل آشنـاسـت
آتــشِ هـجــرانِ جـانـان، خــانـۀ دل را بــلاســت
دردِ عشقـت راعلاجـش گـفـته بودم بـی دواسـت
بــاعــثِ هــرگــریـه و فـریـاد لُـطفِ آشـــناسـت
شیشه وصهبــای ما بیــگانه نـشکست و نریخـت

عــشق آخــربـرزُلیــخا، چـهـره اش زیــبــا نـکرد
کُــرتـۀ یـوسـف مـگــر، یـعـقـوب را بـیـنـا نــکرد
تـوبـه کــرد و لـیــک امـا تــرکِ ایـن دنـیــا نکرد
سعـی ســرچـنــگِ مـلامـت چـــارۀ ســـودا نـکرد
موی ازمجنـون به چندین شانـه نشکست ونـریخت

بــــازجـوشِ محـفـلــت آرایــش سـرشــارداشـــت
رقـص ومستــی وطـرب هنـگامـۀ بـسیـا رداشـت
زاهــد هــرســوگــفـتگـو بـا دلـبــرو دلـدار داشت
مـجـلـسِ مـی شـیـشـه وپـــیــمــانــۀ بــسیـارداشت
هیـچ کس چون مُحتـسب مستـانه نشکست ونریخـت

غــــیـرِ او ایــدل پـــریــروی نــخــواهــی یـافـتـن
درمـیـــانِ قـــامــتــش مــوی نــخـــواهـی یـافـتــن
هــیـچ فــرهــادِ ســرِکـــوی نـــخــواهــی یــافـتــن
تـا ابــد درخـــاک اگـــرجـــوی نـخـواهــی یافـتـن
آن قـدح کــزبازیِ طـفـلانـه نـشکست و نــریـخـت

مُـــرغِ دل تـــا یـک سخن ازشوخِ بـی پروا شنیـد
ازبـــرم پـــروازکـــرد و یـکــدمــی سویـــم نـدیــد
جوهر) ازدردِ فراقـش روزوشـب درخون تپیـد )
ما تــــم امــروز دیــــد و نـوحـــۀ فـــردا شـــنــیــد
اشکِ مـا( بیدل) بـه هیچ افسانـه نـشکست ونریـخـت 
 

16.11.2010
آ لمان
محمد نعیم از المان