آرشیف

2014-12-29

عبدالکریم خشنود هروی کهدستانی

لَعنت حـــق بر تو! ای سازماندهِ هر انفجار

ای شما وحشی مزاجان ! از کجا پیـــــدا شُد یـد؟
باعثِ ا ین سوگـــــــواری،روزعــا شورا شُد ید
شرم ناکرده زحق،ســــازمان دهید آن اغتشاش
دشمـــن ا ولاد اسلام،ضِـــــدّ مُصطفی شُد ید
بهر آزار و اذیت ،میگیرید از خصم معـــا ش
همچو شیطان لعین ،از موئمنا ن اخفاء شُد ید
نه بُود منطق،نه اســـــتدلال،نه آن مرد ا نگی
نفــــرین حق برشما با د، پیرو اغــــوا شُد ید
چشم معنی نیست که بیند،اینهمه درد و فـغا ن
روسیاه در روز حشر،درنزد حق رسوا شُدید
کَی ببخشد ا و شمارا،با د ل سنگــــــین تا ن
سا فلــین باد جای تان،دون صفت سُفلی شُدید
خـون ناحق ریختن،خود ازنشان آن د د یست
بدسگالان بشنویــــــد ! نزد همه افشاء شُد ید
شرح این درسر نگنجد،قلب من دارد فغـــا ن
خادم آن اجنبی گرد یــــــــده ،بیــپروا شُد ید
دست خونین شما، زود لایق قَلع و قَمع ا ست
اجتماع جای شما نیست،تا ا بــــد تنــها شُد ید
اِنـــــــزوا از خلق وملّت ، کیفر اعما ل تا ن
کَی از آن جُــــرم وخطا،صاحب ابراء شُد ید
چونکه نبُودعقل ودانش،دست بوحشت میزنید
این همان کُنه شما بوده ست،که بیمعنی شُدید
دودمان موئمنان ،مغروق درد وانــدرعزاست
کار منفورت نمود ه ، راهی یی صحرا شُدید
آه وافسوس است بحا لت،تا بکَی جور وستم
زیر تا ثــــیر شیاطین ، کــور نا بینــا شُد ید
اِعتراض موئمنان ،بر ضِّد کُفر وشِرک بین!
لیک شما بد طینتان ،برقوم خود ضرّاء شُدید
جانسپا ری بهرحق ،خود خصلت مرد انگیست
بل،شما بی بخرد ا ن در نزد خصم د ولا شُد ید
دالر وکالدار و دینار،هست خوراکت ای رذیل!
غـــرق درآن سیم وزر، وهم ثروت پهنا شُد ید
کرده ا ز حق انحراف ، وهم از طریق دوستی
حرفی از اُ لــــفت ندانید،بی سر وبی پا شُد ید
این نــفاق اندرمیا ن ا نــداخته اند،آن دشمنا ن
وای بر حـــا ل شما، بی امروز وفــرداشد ید
آن نــــدای اِرجعی ، آ یِِـــد بسویت در تلاش
گرچه تا ا کنون خُمار ساغـر و صهبا شُد ید
جا ی مَی، آ تش بریزد بر سر وبر گــرد نت
همچو موش،درپنجه ای آن باز ویا عنقا شُدید
از قضاجــاری شود ،آن حکم حق برجا نیا ن
گرچه امروز برهدف،تا نافِ تان ارضاء شُدید
این جها ن دارُالبقی نیست ، نام او دارُالفنا ست
توشه ای رِحلت نــــدارید،نار درامـعــاء شُد ید
بشنوید این حرف من !،ای سنگدلانِ زشت خو
از همین قسوت ، شما منفــورآدم وحوا شُد ید
کَی شود (خشنود) یکی از خلق،جز بادار تا ن
در حقیقت قا تلانید، همــد ست به امریکا شُدید
***

عبدالکریم (خشنود هروی کهدستانی)
این سروده،که چکیده این فلب خونین است بمناسبت عمل وحشیانه ای آدمکشان در مناطق مختلفه ای کشور ستمدیده ای ما، بدسترس خوانندگان گرامی تقدیم است.