آرشیف

هر دَه تن را شسته و خشک کرده ام یا بهتر است بگویم غسل شان داده‌ام،غسل پیش از قربانی!

کوچک ترین از سمت چپ،نخستین قربانی خواهد بود.البته در مورد ترتیب قربانیان نوعی بی عدالتی در جریان است چراکه کوچکِ سمت راست بعد از کوچکِ سمت چپ نخواهد بود و تنها یک صفِ از قبل و مختلط چیده شده پیش روی ارباب سرخ قرار دارد.

برای این مراسم ارباب کهنه سال با درون مایه غلیظ برگزیده شده است که گمان می رود حتی به علت کم توانی، دفعات بیشتری به صورت قربانیان ضربه زند.

با این حال،همگی در کنار هم به انتظار خونین چهره شدن ایستاده اند،هیچ یک توان گریز از مراسم را ندارند و با تقلا تنها فاصله از کنار دستی شان بیشتر می شود،نه ارباب تشنه‌ی سفید رخساری!

اولی به دور از انتظار سهل تر از آنچه تصور می کرد به سرخی، رنگ گرفت،دومی نیز، سومی و حتی چهارمی.پنجمی از آنچه دید خرسند و بی اندک مقاومتی نوبتش را اعلام کرد؛اندکی زجر که مابقی این زجر را مرتبط به کوتاه قدی وی دانستند ولی او با آخرین نگاهش به اولین قربانی که خشنودی اش کماکان مشهود بود به این گمانه زنی پایان داد.

اولی از سمت راست که پیش از این آخرین بودنش را تصور میکرد، قربانی ششم و با زجری بیش از زجر تحمیل شده بر قربانی پنجم، خونین میشود.

قربانیان خونین چشم سمت چپ به پاس ارباب، سرباز وی گشته و مسئولیت باقی قربانیان را به عهده میگیرند.

سربازان خامی که از اینجا به بعد علاوه بر رخسار، گرداگرد سَر قربانیان را سرخ می‌کنند.خیانت کارانی که به هر نحوی واپسین قطره های درون مایه ارباب شان را به سر و صورت قربانی آخر،انگشت کوچک، می مالند.

🔺🔻🔺🔻