آرشیف

شهرراصدا کن، بارآخر!

ازمن بشنو!

حکایت کن ازگُم گشتگی درسکوت.

کوهی یادگاربرجاست ازدروازه های بسته

سوگِ را شناسایْیْ نیست ،بگوی

ویگانه مَسْکْن : بی پناهیست.

آزرده اندپنداشت هاوپاهای شکسته.

به رنگ رنگ چهره غم زندگی کرد

وفریادزدن نیزفلج است بگوی.

آخرین بار

شهررا صدا بزن .

برلین