آرشیف

فـــــــراقِ فــــرزنــــــد

دسامبر 28, 2014

محمد نعیم جوهر

بیزار شده دل ز بُتِ عشوه گرِ من
خون میچکد ازآبله های جگرِ من

گرسایۀ رویش نگرم بردرودیوار
روشن نشود تابه ابد چشمِ ترِ من

هرگزنه شودقُفلِ دلم بازبه رویش
صد باراگر گریه کند پُشـتِ درِمن

زندانِ جهان گشته بمن سینۀ تنگم
ازپنجره بیرون نه رود بال وپرِمن

از مُرغِ چمن نالۀ مستانه شنیدم
ازتو نه شنید نامِ پدر،گوشِ کرِ من

روزیکه بسرخورده وُپـشتِ درم آئ
پیدا نه کنی جانِ پـدر،مُشتِ پرِ مــن

شایدکه شودشُعله بیرون ازسرِقبرم
گرجانِ پدر روزی، بیگری خبرِ من

برگوشِ فلک،قاصدِمن کاش رساند
فریادِ د لِ (جوهرِ) بی پا و سرِ من

به اشتراک بگذارید

نظر تانرا بنویسد

کامنت

مطلب را پسندیدید؟

لایک