X

آرشیف

غوغای تراژیدی رهنوردان ناکجا
بحیرۀ مدیترانه ، بحیرۀ مرمره، بحیرۀ اژه و بحیرۀ سیاه از طریق تنگه های باسفور و داردانیل باهم وصل می شوند. جزایرساموس و لیسپوس ، متعلق به یونان ، واقع در بحیرۀ اژه(حایل بین ترکیه و یونان) بحیث نقاط اقصای آسیای صغیر و دنیای اسلام خود نمایی می کنند. در همین جزایر ، گورستانهای مسافران گمنام (مردان، زنان و اطفال)  قرار دارند که در دریا غرق شده اند، راز های نهفتۀ  سرگذشت تراژیدی رهنوردان گمنام عصرما.
چندی قبل، پاپ روم رهبر کاتولیک های جهان به جزیرۀ لیسپوس رفت ، با مسافران سرزمین های ناکجا ملاقات  کرد ، طورسمبولیک از میان آنها  دوازده نفر مسلمان مظلوم از اتباع سوریه را با خود به ایتالیا و واتیکان برد.
بلی، کهکشانی از مهاجران مسلمان را در تلویزیون ها مشاهده می کنیم که وقتی به ساموس و لیسپوس میرسند ذوق می زنند گویا از مصیبت نجات یافته و به سرزمین موعود رسیده باشند، روی آنها بسمت اروپا (جهان کفر) و پشت شان بطرف حجاز (محراق آمال دنیای اسلام)، تمام آنها مسلمانان مشرق زمین هستند  از شاخ افریقا ، یمن ، عراق ، سوریه ، فلسطین ، ایران ، افغانستان ، پاکستان و غیره که از شر تبه کاریهای قاتلان حرفوی  روزگار می گریزند.
ما مسلمانها وقتی از مشکلات خود سخن می گوییم همه تقصیر را به گردن غرب ، امریکا ، جهان کفری ، یهود و نصارا می اندازیم که توطئه کردند ، خوردند و بردند و برباد دادند( چنین هم هست)  ولی مهاجران ما ، پشت بسمت ما و روی بهمانسو میروند. اینجا در افغانستان بعضی مردم باهمدیگر با اشتیاق میگویند «فلان نفربه اروپا رسید» ، «فلان کس خانه گرفته» ، «خوب کردند که خود را کشیدند»، «آنها بخیر رسیدند» ، «قبولی گرفتند» ، «آرام شدند» و از این قبیل تبصره های حسرت برانگیز.
در دنیای اسلام بیشتر از هزار و یک گروه، هرکدام خود را مسلمان واقعی قلمداد می کند ، مسلمانان واقعی توسط مسلمانان واقعی دیگر بطور واقعی و دسته جمعی کشته می شوند ، هرگروه رهبری دارد و هر رهبر در برج عاج خود مخفی و به زعم خود بی نظیر است، خداوند متعال ، اینها را به غضب خود گرفتارنماید و تیری از غیب در پاشنۀ آشیل آنها حواله کناد تا اتفاق و اتحاد  بین مسلمانها اعاده گردد.
ایکاش، جهان اسلام متحد می بود ، رهبری واحدی می داشت تا با ، دار و دستۀ خود ، لااقل نظیر رهبر همان نصارا ، به جزایر ساموس و لیسپوس قدم می گذاشت ، اشک مسافران فلاکتزدۀ نیمه راه کهکشان سیاه روزگار را پاک می کرد ، چند طفل بی سرنوشت را با خود به سرزمین حجاز بزرگ که دریاهای نفت و پول از آن جاری است ، می برد ، دریغا که چنین نیست.
آدمی از عالمی خاکی نمی آید به کار *** عالمی دیگر بباید ساخت وز نو آدمی … (حافظ)
X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.