آرشیف

نوشته لوحــــه ی  تقــدیر مـن، زمانه غلـط
اسیـر دسـت  تو صیاد ام ایـن بهــانه، غلـط
 
دل شکســـتۀ ما  نیست چــاره اش  پیــوند
امیـد وصل غــلط  حـــرف عاشقــانه غلـط
 
به شام غــمزده چــون ابر تیــره را مانـــم
که میــرسد به فضـــای دلـــم شبــانه غلـط
 
کسی نگفت  خطر را به گوش من  روزی
که در هجــوم  یک افعـــیست آشیانه غلـط
 
رهیست سوی بیابان و دیگرش سوی شهر
کشیـــــده انـد اشـارت بـسوی خــانه غلــط
 
مــنم اسیر و قـــفس را به نام من خـواندنـد
نصیب بلبــل شوریده، دام  و  دانـــه غلـط
 
 
نعمت الله ترکانی
22.2.2008