آرشیف

2014-12-29

نعمت الله ترکانی

خـشــونــــــت

خشونت های  چشم  ات،  انتــحاری گشته  اســـت  دیگر
هــزاران جان فــدای، تو( مـــزاری) گشــته است  دیگر

بیـا در( دشت لیلی)، قصـه  ای ( افـــــشار) را  بـــشنو
هزاران ( قلعه جنگی ) خون، جاری  گشته  است  دیگر

فــــلک بنیـــاد  صد افــسانه  را  با  نام مـــا  بنــــوشت
که  بخت ما  به  دنیـــا، اضطراری  گشـــته است  دیگر

نه درک معـــرفت  از ریشه هــای  ملک جمشید  است
شعـــور زاهـــد از ایمان، عـــــاری گشــته است دیگر

خیابان  ها  ز شــــرم  بــودن  خود، گشــته  اند خالی
که خون  چون آب بر هر سوی جاری گشته است دیگر

فغـــان از مـــردمان خفــته  و  غافـــل ز  اهــــــریمن
که مُلک مـــا ز رستم، باز عــــاری گشته است دیگر

کسی کو عمر خود را مفت میخورد و ز خود  میرفت
ازین  پس بهـــر کشتن، مــرد کاری گشته است  دیگر

دل عـــاشق  ز دست  یار نادان،  قصــه  شد کــــوتاه
اسیر  فتــــنه ای،  بی  بردباری گــــشته اسـت  دیگر

شهـــید شهـــوت  بیــــگانگان  یک عمــــر می  بیــنم
(هــــرات) و(هیـرمند) و( کندهاری) گشـته است دیگر

نعمت الله ترکانی
22 سپتمبر 2008