آرشیف

دردی که رســد مـــا را، با هـیــچ مپــــندارش
خـــواهی چــو دمی ناید، در قـــلب تـو آزارش
 
امــروز مــنم تنهـــا افــــتاده بــه درد وغـــــم
هــر کــس به تـمنایی رفــته است پی کـــارش
 
ایــن رســم نمــــیدانم،  یکــباره چــسان آمد!!
که اینگونه طبیبان نیست غمخوار به بیمارش
 
شـــاید که تـو میـــدانی این قصـه ی  بازاری
حــراج طــلا آمـــد کــس نیست خـریــدارش
 
فــــریاد و فغــــان دارند اهــــــل نظـر  دنیـا
بیــــمایه شـــده قـــاضی، احکامش و آثـارش
 
در خــانه ی حــق خــواند فتـــوی جعـلکاری
پــوشیــده  نگه دارد حــــق را زیر دستـارش
 
در باغ  ارم  پیچـــد توفـــان خـزان  امــروز
بشکستـه درخت سیب  برگش و همـه بـارش
 
نعمت الله ترکانی
18.02.2008