آرشیف

2020-5-23

رسول پویان

عید آزادی وطن

عیدسـت تا که دل بـه دل گفتگو کند
یک بوسـه یی ز کنج لبی آرزو کند

اقوام و دوسـتان به بازدید هـم روند
فرزنـد یـاد مـادر و جـد و عـمو کند

در خانـه مادران خموشانه گرم کار
بابا بـه چـوچگان بسـی بـغ بغـو کند

عیدانـۀ پـدر بـه اطفال دلکـش اسـت
 کودک بخواب شب ورا جسجو کند

آجیل و نقل وکلچه و انواع میوجات
آغوش سفره را پراز رنگ وروکند

عـیـدی عـاشــقـان گـوارای یـار بـاد
گل تحفه ییکه مهر ومحبت چنو کند

سازوسـرود جشن طرب آرزوی ما
اهـل خـرد نــوای تـمــدن نیـکـو کند

طبع سخنوران غـزل ساز روز عید
اندوه دل بـه نـور سخن شستشو کند

گربخت خفته بازشود دل به نزد یار
بس قصه ها زغربت خودموبمو کند

امسال بزم شـاد بشر پر بلا شـدست
دردومرض نقاره بهرسمت وسوکند

دیدار و بازدید خطرناک گشته است
بایـد که دل بـه کنج قرنطینه خو کند

ازیک طرف شیوع کرونا کُشد بشر
از سویی جهل دشنه به دلها فرو کند

افراطیت سلاح دیگـر بهـر قتل عـام
هرلحظه خون نسل بشررا به جوکند

داعـش بـه قتلگاه بخـوانـد نماز عـیـد
طالب به خون مردم مظلوم وضوکند

فاشیزم ارگ وطالب وداعش باهم اند
درجنگ زرگری، غنی های هـو کند

قصر طلا بـه خون فـقیـران شده بناء
کس نیست تاکه چاک دلی را رفوکند

کاخ سـفید قـبـلۀ حـاجـات گشـته است
افراط وجهل وظلم وستم روبه او کند

بیماری ییکه سـاحت دنیا گرفته است
غولان جنگ و معرکه را روبرو کند

برجای راستی و صداقت، و مهر دل
خار دروغ و توطئه هر سـو نمو کند

جشـن و مـراد بـرهـمه، آزادی وطـن
عـیـدی که قـصۀ شــرف و آبـرو کند

خاک ضعیف باغ کهن را به طرزنو
نسل جوان بهمت خود پشت ورو کند

22/5/2020
 رسول پویان