آرشیف

رفتم و سیمـــای غـــم آلــود تو دریاد مــانــــــد
خاطــــر تو قلب نـــا امید تو نــاشــاد مـانـــــــد
آه چه دلگیر است مادر انتظـــار بیست ســـــال
همره ئی توفـــان غم ها ماندی و فریاد مانـــــد
آمـــدم در خانــــه دیـــدم نیستــــی در انتظــــار
گرد غــــم برداشته دروازۀ قشــــــلاق پــــــــار
اشـــک چشـــم خواهــــران دارند پیغـام تـــــرا
موج شیــون می دمد تا سوی گورستان غبــــار
جستجــــو کـــردم ترا از خانــــۀ هر پیــــر زن
تــــا مزارت آمــــدم با اشک و بــــوی پیــرهن
لنگــــر باد خــــــزان و سایــه هــا مــــــاتم زده
باغ و بـــــوستان سوخته خشکیده گلزار و چمن
راه می گویــــد که بود در انتظـــــارت سال ها
ماه می گوید کــــه بود از روزگاران نا رضـــا
خانه می گـــوید که قلبش بود یک سنگ صبور
قبله می گوید که مصحف داشت هر شام صبــا
باد می گـــــوید کــــــه بویت بـــــود آورا آروی
رود می گــــــوید که با من داشت از تو گفتگــو
ابر می گـــوید که می لرزیـــــد از آواز رعــــد
رعد می گوید ز خشم و جنگ وحشـت داشت او
یادم آید روزگــــــار طفلـــــی و آرمــــان مــــن
آرزو هــــــای تــــو و افسانـــــه پیمـــــان مـــن
یادم آید غلغلــــه در مکتب و وســــــواس درس
بود دامنگیر مـــن این درد بـــی درمـــان مــــن
یــــادم آید خانۀ  ایلاق و کــــوه و چشمـه ســـار
هــای و هـــوی رمــــه داران و طنیـــن آبشـــار
یادم آیــــد نیمه شب هـــا قصه و افســـانـــــه ات
رعد و بـــرق و ابر و باران جلــــوه های نوبهار
من بیـــــادت دوست دارم شوکـــت فرهنـــگ را
بی تکلف زنده گـــــی و خصلـــــت یکــرنگ را
دوست دارم قلب پاک و الفت و صــدق و صفـــا
نفرت از خشم و جنون و دشمنــی و جنــــگ را
کنج دود آلود خانــــه هست و بـــــود مـــــــادرم
یادگــــــار روزگـــــار هــــر ســرود مـــــــادرم
آتش غـــــم می تند از ناخــــــون پـــا تا به ســـر
از دلـــــی ســـــوزیده می گویــــم درود مـــادرم
 
***
نمونۀ شعر :
دلم تنــگ و جهان تنــگ و زمان تنــگ
زمین و آسمـــــان تاریــک و همــرنـگ
فلک خــونریز و خشـــم آلـــود و بیبـاک
وطن چون شیشه و جهل و جنون سنـگ