آرشیف

2015-2-4

محمد حنیف یعقوبی

عدم بـــــــــاز سازی عوامل داخل ولایتی و کم چانسی مردم

 

ولایت غور یکی از ولایت های است که در طی سالهای گذشته  کمترین واگر به طور مقایسوی حساب نماییم بامقایسه بادیگر ولایت هیچ نوع باسازی صورت  نگرفته و اگر کدام پروژهء تا اکنون به این ولایت امده  ان هم پروژه های بوده که پوشش  کلی درسطح افغانستان داشته مثلا   ( اعمار قومندانی های امنیه والسوالی ها ومرکز ولایت) که این پروژه ها بطور کل در تمام افغانستان جریان دارد و بعضی پروژه های دیگری که در این ولایت اجرا ویا درحال اعمار است شامل این روال هستند . ولی با تآسف  باید گفت که طی سالیان گذشته وحال مقامات داخل ولایتی و وکیل های  شورایی ملی این ولایت تا هنوز نتوانسته  اند که غیر ازاین پروژه های معتدل مال دولتی و خارجی که پوشش عام داشته  کدام  پروژه  خاص دیگر مربوط  به ولایت غور چون پروژه های (  اعمار سرک های بین ولسوالی ها.اعمار سرک بین ولایات. بند برق .پل روی دریا و ساخت سرک قیر در داخل شهر چغچران) که واقعا به ان ضرورت  کلی احساس میشود  به اجرا در اورند.
و وقتی به پروژه  های ساخته   شده  این ولایت  نظر بی اندازیم همه پروژه اعمار شده از نوع پروژه هایست  که همزمان در دیگر ولایات افغانستان  نیز اجرا گردیده  ولی با  تآسف که همین پروژه  های عام سطح کشور  نیز در این ولایت روند درست نداشته  و اگر از سال گذشته حساب کنیم  از پروژه تعمیر اداری ریاست زنان غور الی اعمار رهایش ولایت  وچندین پروژه  دیگر که شاید در دیگر ولایات افغانستان  به اجرا در امده و یااینکه  قابل بهره برداری شده باشند . ولی در ولایت غور به علت    عدم  پی گیری درست  .  کم  توجهی   و حتا کار شکنی به خاطر منافع شخصی   مقامات مربوطه  پروژه به منظوری نه رسیده و بعضی پروژه های که منظور شده (کمپلکس ورزشی غور ) وتخصیص ان نیز هم مواصلت نموده . روی عوامل  این  آن   تخصیص ان برگشت خورده  و پروژه  به حالت  تعلیق   در آمده  که جای  بسیار تآسف و نا باوری  را نسبت (  به لهن  گفتاری مقامات عالی  که ما غور را اباد  میکنیم  و  پروژه  می سازیم  و در عمل حتآ  پروژه  دست  داشته  وزارتی را از دست داده)  به و جود می اورد  و اگر چنین  نمیبود  شاید  مقامات عالی این ولا طی ماه های گذشته  و شروع سال 1388  یک یا چند پروژه را سنگ تهداب گذاشته  که ریکوردی عدم  گذاشتن سنگ تهداب  طی شش ماه را   می شکستاندند  حتا اگر یک پروژه هم می بود.
 و این عوامل نشان می دهد   که  وقتی  این   ادارات نتوانند  پروژه های منظور شده خویش را  به اجرا در اورند چه توقع  از این ها  که  پروپوزلها  و پروژه های جدید و درد بخور به نفع مردم واقعآ  مستحق و بیکار بسازند و این محیط را اباد و دگرگون کنند واگر چنین باشد  و تغیری نیاید  روندی عدم باز سازی همچنان باقی خواهد ماند و امیدی به پیشرفت عمرانی نخواهد بود.
و از کم  چانسی باید گفت که تیم ( پی ار تی )  که در این ولایت  قرار  دارد  به مراتب  از مقامات دولتی این ولایت  ضعیف تر . کم بودیجه تر و حتا هم  بی پلان تر می باشند که  طی سالیان  گذشته  فقط  روز خود  را تیر کرده  و نتوانسته  پروژه  قابل لمس را به را بی اندازد  و  اگر   بودیجه   خودشان ندارد   پروپوزل هم  نساخته  که  از منابع که (پی آر تی )  به ان نزدیک است   فند گرفته و کلمه  تیم باز سازی که خود را به ان پیچاند اند  را جامعه عمل به پو شانند  .
     
به قلم(  ا  م  ح)