X

آرشیف

شکـــر نـعـمـت
دسامبر 30, 2014

عبیدالله عبید کیهان

دنبال کردن نویسنده

خـــــداونـــدا تــــوئـــــی خــالـــق یکتــــــا      
                                 بــــدادی بهـــر مــــا همــه نعمــات یکجــا
بـــــدادی بهــــــر مــا دو چشــــــم بینــــــا
                                 کــــه بـــا آن فــــرق نمایـــم راه از چــــاه
بـــرای تمیــــز سخــــن حــــق ز بـــاطــل
                                 بــــدادی بهــــر مـــــا دو گـــــوش شنــــوا
بـــه مـــــا دادی زبـــان سخـــــن گـــــوی
                                 کـــه حمدت را بـگویــــم در همـــــه جــــا
عـــطا کــردی بـــه مـا دو دست زورمنـد
                                 کــــه روزی خـــود کنیـــم بـــــا دست پیدا
بساختـــی از تـــوته گــوشتی بهر ما قلب
                                 کـــه باشــد قلب مـومـــن خــداوند را جـــا
بـــدادی بهــــر مــــا ایـن عـــقل فکــــور
                                 کـه بیرون بسازیـم لعل را از اعماق دریـا
بسـاختـی از خـاک پـاک بهـــر مـا جسـم
                                 کــه دایــم باشیم خاکسار و خـاک سـر راه
بــگردانــی تــو مـــا را پوسیده در خاک
                                 کــه تـــا گنده نـگردد ایــن تـــن بـد خــواه
فــرستــــادی بـــــه ســــوی مـــا حبیـبت
                                 کــــه در نقــش قــدومـــش نهیـــــــم پـــــا
بــــــرای تمیـــــــز خیــــــر از شـــــــــر
                                فـــــرستادی بـــه مـــا هــــــردم کتاب هــا
همــه مایـــــم بـه ســویت همیش نیازمند
                                بــه دربـــارت بــــــود هـــــر شـــاه ،‌گــدا
بـــرای مـــا بـــــود هـــردم شکــر لازم
                               کــــه نـــــا شکـــر است کـــــفر و تــــرسا
"عبید کیهان" نتــواند شمــــارد ایــن نعمــات
و نـــه هــرگـــز تواند شکر همه نعمات بجا
 
22/3/1388 – کابل – افغانستان

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

عبیدالله عبید کیهان

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها