آرشیف

2020-3-1

رفعت حسینی

شعر و نویسندگی بشیوه افغانی

درخاکستان افغانستان ، پس از{مصیبت ملی انقلاب ثور} تا به امسال که ۱۳۹۸ است، نوع متمایزوخجسته یی از «فرهنگ!» افغانی <<< متبارز>> شده است :
درروزگار«گویا »درخشندهء فلسفه علمی!وانقلاب ومبارزه طبقاتی!، وهم پس از فسادمکررومجددِ [دادگری] اسلامی، چند تا شاعرو نویسنده وپژوهشگرادبی وناقدادبیات،درلسانهای پارسی وپشتو:

۱ .یا اینکه کارمنداگسا ،کام یاخاد بودند یاآنکه درجای دیگری وظیفه داشتندمگردرکام،خاد یا اگسا نیز تنخواه خوربودند وگوناگون کارهای غیرانسانی را بسرمی رسانیدند،وچند آدم بی گناه را بزندان هم پرتاب می نمودند،
۲. ویادرکشتارهای کافر مسلمان پشتون هزاره تاجک ازبک سهم داشتند ،
با أنهم ، شعروقصه ومقاله ونقدمی نوشتند وتاهنوزمینویسند وازآسمانهای پهناورِ داد وبرابری ومبارزه انقلابی ویااسلامی وراه نبرد دادگرانهءدگرگون سازانسانی ویا پنداروکردارصحابه  پیامبر،جیغ های سرخ فلسفی واگر لازم شد نعره های سبزاسلامی می کشندوحتاکتابها منتشر میکنند وبرای استحکام غنای معنویت!! درسرزمین مادری وپدری افغانستان شکوهمند!،تلاش های بی خستگی وجان فرسامی نمایند!!

برخیها تاهنوزدرکابل هستند وچندتایی در/خارج/ پناهنده بیچاره! وبی میهن ! میباشند.
هرچند بابسیاری ازینها شناخت دیرینسال ، وگُنده وتکره دارم ،ولی اکنون نامی ازیشان نمی برم.
باشد تاانشتاردفعه دیگراین نگاشته فشرده.