آرشیف

2015-11-28

شاهراه نجات دهنده گروگان گیری!

شاهراه کابل – بامیان – غور – هرات

 

اگر حکومت وحدت ملی خود را حکومت همه شمول، متعلق کلیه اتباع افغانستان و از دغدغه های قومی، لسانی و تعصب گرایی مبرا می داند، در این شاهراه نه قاطع طریقی وجود دارد، نه داعش حکم می راند، نه طالب زور می گوید و نه هم نیاز برای ایجاد پوسته های امنیتی در هر پنج کیلو متری دیده می شود! اصلی ما را به حال خود مان بگذارید و کاری بکار مان نگیرید و ما هم لطف می نماییم وعده های شما را به باد هوا می سپاریم!
هرگاه رهبران حکومت وحدت ملی صادقانه خواستار حفظ جان و مال ملت افغانستان اند و در برابرش خود را مسئول می دانند، لطف نموده شاهراه متذکره را اعمار نمایند که نیاز به مصارف گزاف برای پولیس شاهراه و شاهد گروگان گیری همه روزه نخواهد بود.
بدون شک انکار کرده نمی توانیم اینکه شهروندان که در این محل زیست می نمایند نیز حق دارند تا سرک اسفالت داشته باشند و همانند ولایات مشرقی انسان هستند و باید از مزایای زندگی لذت ببرند، این ها بودند که صرف نظر از همه دغدغه های زندگی به پای صندوق های رای رفتند و دولتمردان را نا امید از انتخابات همه شمول نساختند. اکثر ولایات افغانستان حتی جاده های ولسوالی های شان اسفالت است مانند ولایات جلال آباد، مزار و شبرغان!
در آخر از رهبران حکومت وحدت ملی می خواهم که از این بیشتر نباید مردم غور را فراموش اذهان خود و اوراق تاریخ قرار دهند و لطف نموده به مردم کم توقع این ولایت پس مانده و غریب اندک ترین توجه به خرچ دهند و از این بیشتر به زخم بی علاج مردم به جای مرحم، نمک نریزند.
به امید هدایت رهبران، غور انکشاف یافته و مردم همدیگر پذیر!

باحرمت
ذبیح الله انوری