آرشیف

2014-12-23

استاد فضل الحق فضل

ســیـــل اشــک

شــعـــر شـیـــوا  چــون حـــد یـث لـعــل میگـــــون  مـیــکـنــد
سا قـی و ا لـهـا م و فـــضـــل  را  مـحـــو مـضــمـون مـیکـنـد
 
بــهـــــر وا ثــق نــو ر بـخـشــــد  بر ضـیـــا یــی قــوت ر و ح
فـا یـــق و  مـجـــر و ح  مــا را سـخــت مـــر هــــون مـیـکـنـد
 
سـیــــل ا شـکـــت  کـــرد  صـیــقــــــل  خـا نـه ُ د لــهـــا ی مـا
حـٌــب مـعــــنـی بـیـن  چـسـان ا یـن بـعـد  مـقـــر و ن مـیـکـند
 
جـلـــو ه هـا ی مـعـنـــو ی را  صــو ت و آوازی  جـد ا سـت
نـــا لــه  را  در بـــطــــــن نــــی  آواز   مـــوزون  مــیـکــنـد
 
خــطـــهُ هـــنـــد ا سـت مـهــد عـــلــم و فــر هـــنـــگ و ا دب
عــلـم و دا نــش هــر کـجــا را  ا مــن ومـصــوُ ن مـیـکـنــد
 
حــیــف !  کا یــن د هـر شـمــوس کــور  بـی نـا ن  و نـمک
  را د مــــر د ا ن  ز مـا نــرا خـــوا رو مـحـــزون  مـیـکـنـد
 
تا ســرود  سـیــل ا شـکـت  گــوش جـا نــم  کـــرد   گـــو ش
اشـــک  مــــن  خـود  را  درو ن چـشـم  مـکـنــون  میـکـنـد
 
لــطـــف ا یـــزد  نــور  بـخـشــد  بــر یــگا نـه  روز و شــب
 حـٌـب او بـیــشک  درو ن ســیــنــه  مـشــحـون  مـیــکـــنـد
 
هــر د لـی کا ورا  فــر وغ  د یـن و د ا نـش شـــد نـصـیــب
کی بـه حـر ف مـفــت نـفـــس و د یـو مـلـعــو ن مـیــکـــنـــد
 
گــر خـد ا خـــواهـــد  فــر وزد  کــــو کـــب بــخـــت و طــــن
طـــــفــل نــو  آ مـــوز  مـکـتـــب را  فـــلا طــو ن  مـیـکـنــد
 
هـم  بـه  فــضــل  و  رحـمـتـش گـلـشــن شــو د کــوه و کــمـر
ســا یـه ُ زا غ  و  ز غــــن بــر مـــا  هــما یــو ن  مـیــکـنــد
 
ســیــــل ا شــک  مــلـت  مـظــلـو م  مــا آ خــــــر  شـــبـــی
کا خ  بــیــد ا د  و ســـتـم  یــکــبــا ر ه و ا ر و ن  مـیـکـنــد

اسـتـاد فـضــل الــق  فـضــــل
غـــور23/جــدی / ســـال 1388

این پار چه شـعـر بـه ا سـتـقـبـا ل شـعــر  نـو جـوا ن با ا سـتـعـــداد و خـو ش، قـر یـحـه مـحـتـرم  عـبـد الـمـلـک جـان شـیـو ا ا وشـا نـی سـروده شـده ا ســت