آرشیف

2015-6-8

استاد فضل الحق فضل

ســـرود هــمــــدلــی از غُـور و فــرخـار

قــلـــم  ای  هــمــــد م هـــنــــد و  ز بـا نـــم 
ا نـیــس  و مُــحــرم  حــرف   و  بـیــا نـــم
 
ســلا م  بـیـکـــرا ن  بـنـویــس  ا ز لــطــف
به  فـــرخـاری   و فــر خــا ر  از  زبـا نــم
 
بـه  پـاس حـقـشـنـا ســی  هــــا ی ا یـشـــا ن
بـگــو یــیـــد ش  ســپـا س   بــیـــکـــرانـــم
 
یـقـیـن  کاز غُـربــت  یـا را ن   پـر یـــشــــم
ســرآ مـــد  طا قــت  و صـبـــر و  تـوا نـــم
 
بـپــیـچـــم  روز و شــب  از بـی  تـمــیــزی
بـه  یـا د   دوســـتـــا ن   هـــمـــــز بـا نـــم
 
ز بـس خون مـی خـورم  بـر یـا د  مـیـهـــن
زبـا نــم  ســرخ  گـــشــتـه   در دهــا نـــــم
 
ز دســت   نـو کــرا ن  جــهـــــل  گــســتــر
بـهــا را ن  را نــمــی   بــیـــنــد  خـزا نـــم
 
ز  بــیـــدا د  فــلــک  در ســــر  ز مـیـــنــم
هـمـیــشــه  هـمـچـو نــی ا نـدر  فـغــا نــــم
 
چـنـا ن تـلــخــم  نـمـود ه   طـعــــم  کا مـــم
کـه شـهــد  حـنـظــل  نـمـا یــد  در دهــا نــم
 
ازین سـوز  وگــدازم هـمـچـو چـوا نـگـشـت
سـیـا ه  شـــد  مـغــز مـغــز  اســتـخـوا نـــم
 
ولـــی  هـــرگـــز  نـخـــشــکـــد  آرزو یـــم
خروش  ا سـت  هـمـچـنـان  ورد  زبــا نـــم
 
به  حُــب   دوسـتـا ن  یــکــد  ل  و جــا ن
هــمــی   روشــن  بـود روح  و  روا نــــم
 
سـرود  هــمــد  لــی  از غُـور و فــر خـا ر
رســـد  بـر گـوش  نـســـل  نـو جـوا  نــــم
 
هـــرات  و کـا بـل  وبـلــخ و بـد خــشــا ن
کــشــد عـشـق وطـــن هــرســو عـنـا نـــم
 
ز نـنگــرهـا ر وفـراه خـوســت و غــزنـی
رســـد  بـویـی  مُـحـبــت  هــمــچــنـا نـــم
 
به چـشــمـم  چون بهـشــت عـد ن  با شــد
مــرا  هــر  نـقــطـۀ   ا فـغــا ن  ســتـا نـــم
÷
فـلــک  بـنــوشــتـه  بـر لـوح   ضــمــیــرم
که  " فـرخاری"  اســت  مـیـر  کاروا نــم
 
مــرا  هــمــوا ره  بـا شـــد  قـٌـوت  قــلـــب
نـــواز شــهـــا ی  پـیـر  نـکــتـه   د ا نــــم
 
نـوا یـی  وحـد ت و حُـــب  وطـــن  هـسـت
بـلــنــد  از مــهــــد  مــرد ا ن  جـهـــا نـــم
 
کـنـون فکـر فـدا کا ری ا ســت  در جـوش
به  قـلــب  مـرد مــا ن  جـا ن  فــشــا نـــم
 
به  فـضــل  حـضــرت   دا نـا ی  اســرا ر
گــل حُـــب   و طـــن  د ر  د ل  نـشـا نـــم
 
بـه  عــزم   مــلـــت   بـــیـــــد ا ر  روزی  

سـرود  فـتـح   و پــیـــروزی  بـخـوا نـــم

اوسـتاد  فـضــل الـحـق  فـضــل
شـهــر فـراه  15 جوزای سا ل 1394 هـجـری شـمـســی
ایـن پارچه به پاس حقشناسـی هـا و ذره نـوازی های متداوم جناب محترم مولا نا صاحب عـبـد الکـبـیـر فـرخـا ری  و اسـتـقـبا ل دوستا نۀ ا یشـان از شعـر گونۀ " خوشا غور وخوشا  آب وهوایش" این حقـیـر سروده شده اسـت. برای ایـشـان صحـت کامل را در دیار غربت از بارگاه ایزد متعال وخالق لایزال تمنا دارم  یا هـو !