آرشیف

2014-12-24

استاد فضل الحق فضل

سعیدی را ز غـور با ستانــی

 

نامۀ مـنـظـوم اوستاد فـضــل ا لـحـق فــضــل برای محـتـرم احـمـد سـعـیــد ی کار شـناس و تـحـلـیـل گـرامور سـیا سـی به مناسبت نگارش کـتـا ب ( افـغـا نـسـتـا ن آ مـا جـگـا ه فـتـنـه هـا و آسیـب هــا )

ســعــیـــد ی را ز غـــور با ســتـا نــــی
نـو یــســــم نـا مــۀ با قــــد ر د ا نـــی

یــکــی آ گــا ه مــر د با شــهــا مـت
کـه دانـد رســــم و آ یــیــن سـیـا ســت

 

بـود عـشـق وطـن د ا یــم شـعــا رش
سـیـا ســـت مـا یــۀ عــٌـزو و قـــا ر ش
 

 

رقــــم کــرده به هــمــت ا و کــتـا بــی
د رخـشــا ن د ر نـظـــر چـون آ فـتـا بـی

 

و طــن آ ما جـگـا ه فــتــنــه هـــا شـــــد
ازیـن آ سـیـب هـا 1* کـشـور تـبـا ه شــــد

کتا بی کا نـد رو غـــد ر و ریاء نیـسـت
به حـق هـیـچ کـس حـرف جـفــا نیـسـت

صـد ا قــت زیـور حــر ف و کـلا مــش
بـسـی روشـــن به هــر مـورد پـیـا مــش

کـتـا بـی کا نــد رو بــنــو شــــتـه یکـسـر
حـقــا یـق د رج هــر د یـوا ن و د فــتــر

کـشــیــد ه خـط بـطــلا ن با مــهــا ر ت
زدود ا ز مـغـــز هــا فــکــر ا سـا ر ت

نکـرده چـو ن عــد و ل از راه انـصـا ف
رقـــم زد بـر سـلـوک و رســـم ا سـلا ف
 

خـصـو صـآ نـقــشـه هـای آ ی . اس . آ ی
شـــده تـو ضـیـح به اسـتـد لال هـرجا ی

لــفــا فـه کـا ریـهـــا ی خـصـــــم شـٌـیـا د
رمــو ز کا ر بـــرد کــفـــر و ا لــحــا د

نـد ا نـــم کـا ر ی هــا ی ا هـــل قـدرت
تـلا ش و کـا ر شــا ن از بـهــر ثــر و ت

رمـوز ا شــتـبــا هــا ت تـا گــنـــا هـــا ن
بـیـا ن کـــرده هــمــه پــیـــد ا و پـنـهـا ن

به فـور مـو ل سـیـا سـت کـرده تحـلـیــل
به ا سـنـا د و مـدا رک کــرده تــمـثـیـــل

حـریـفـا ن را خـجــل کـرده به تـحـقـیـق
نـمـا نـد ه حــر ف رد الا به تـصــد یـق

مــــرا ر ت هــــا و تـلــخـــی حــقــا یــق
به د قـــت جـلـوه گــر هــمـچـون شـقـا یـق

حـکـا یـت هــــا یـی ا د وا ر گـــــذ شــتـه
ا مـا نــت و ا ر شـــد ایــن جـا نـو شـتـه

چـنـا ن کــــرده رقـــــم اطـوا ر د ور ا ن
که هــر خـو ا نـنـد ه شـد مـرهـو ن احسـا ن

به جـر ا ُت گـفـتـه ا سـت اسـرار مـرمـوز
نــمـــود ه بـــر مــــلاء مــا نــنـــد ۀ روز

ز بـــس د ا رد تــبــحـــر بـر مـســا یــل
کـــز ا و گـــرم ا ســت بـا زا ر مـحـا فـــل

شـجـا عــت با تـهــٌـو ر کـــرد ه مــد غــــم
بـیــا ن کـــرده حـقـیــقـت هـــا ی مــبـــرم

به هــمــت مـو به مــو ا ظـهــا ر کــر ده
شــعـــو ر مـلـــتــــش بــــیــــد ا ر کــر ده

سـخــن مــحــو تــمــــآ شــا ی کـــتــا بــش
خــر د حــیــــرا ن بــد یـن رآ ی صـو ا بـش

که چـو ن آورده بـیـرو ن مـغــز مـفـهــوم ؟
ز مـجـهــو ل کــرده پـیــد ا نـقــش مـعـلــوم

کلا مــش نـغـــز و شـیـو ا و وزیـن ا ســت
عـنا و یـن بـر مـطـا لـب چو ن نگـیـن ا ســت

به د قــت حــر ف حــرف د لـنـــشـیـن را
حـقـــیــقـــت هــا ی تـلــخ و نـا ز نـیــن را

چـنا ن چـو ن شـهــد و شکـر کـرده مـحـلـول
که نـتـوا ن دیـد د ر آن حــر ف مـجـهــو ل

بـه مــیـــد ا ن قـــلــــــم جـوَ سـیـا ســـت
ربــوده گــــو ی سـبـقــــت بـر لــیــا قـــت

خـــٌط بـطــلا ن کـشــیــده رویـی بـیــد ا د
نـقــا ب ا فــگـــنــده اسـت از روی شـیـَـا د

رد مــو ر چـه بــــد ا نـــد در شـــب تــا ر
هــــمـــی ا ســـرار مـــر مــوزی تـه غــا ر2*

گــــپ نـا گـــفـــتـــه را ز ا ســـرا د ا نـــد
ز فــحــو ا ی ســـخـــن اغــیــا ر د ا نــــد

کـشـد مـو ی ا ز خـمـیـر با هـو ش و فـکـرش
بـــد ا نـــد فـــر صــت و ا وقـا ت ذ کـــر ش 3*

قـضــا و ت را بـه مـعــیـــا ر عــــد ا لــت
رعـا یــت کــــرد ه بـا حــســن صــد ا قــت

عـنـا ن بـگـــر فــتـه ا ز غـــد ر و سـیـاهـــی
ز د ل بـزد وده ا ســــت د اغ تـــبــا هــــی

کــشــیــد ه خـط مـیــا ن حــق و بـا طــــل
بـه ا ســتـد لال و مـنـطــق هـوش کا مــــل

ز بــس د قــت نــمــود ه بـــر مــســـا یـــل
بـــد ا نـــد مـــو بـه مـــو را ز قــبــا یــــل

به حـفـــظ ا حـتـــرا م و حــکــــم مـنــطـق
بــگـفــتـه حــُب مغـــرب بــغـض مـشـــرق

رد پـا هـــا یـی آ ی . ا س . آ ی د ا نــــد
ا لـــفــبــا یــی کــٌـف د سـتـــش بـخـوا نـــد

مــرا بـا شــــد پــیـــا مــــی بــر جـوا نـا ن
خـصــو صــآ بــر جــوا نـا ن ز بــا ن د ا ن

 
کـه جــز با عــلـــم و د ا نــش خـو نگـیــرنــد
به رزم ا نـــد ر ز د شـــمـــن رو نـگــیــر نــد

بـخـو ا نــنــد ا یــن کـتـا بـش را بـخـو ا نــنـــد
کـه تـا ا ســــرا ر گـیـــتــی را بــد ا نـــنـد

خـــد ا و نــد ا ! جـو ا نـا ن را ظـفــر بـخـش
بـرا یــشـا ن لـطــف و تـو فـیــق هــنــر بـخـش

ز شــــر د شـمــنـــا ن مـصــو و ن هــمــیــد ا ر
بـه د ل حــب و طـــن مــشــحــو ن هـمـیـــد ا ر

د ل مـمــلـــو ز حـــُب و فــکــــر پـر شــــو ر
عــنــا یــت کــن به چــــشـــم مــلــتـــم نـو ر

کـه راُی خــو ب و بــد ا ز هــــم بـد ا نـنـــد
ســرود هـــمــــد لـــی با هــــــم بـخــو ا نــنـــد

 

بـه و حـــد ت بــهــــر ا یـجــا د تـــفـــا هــــــم

به خـو ش بـیـــنـی کــنــنــد بـر هـــــم تــقـــد م

 

 

پـــــی د لــجـــــو یــی د لــهــــا ی ا فــگــا ر
کــنـــنــد ا ز صــد ق د ل هــم کا ر و پـیکـا ر

 
کـه تـا د رس وفــا ق و مـهـــر و شــفــقـــت
شــو د شــرمـشــق مـا ا ز بـهـــر عــبـــر ت

 

د لـــم مشــحــون ز حــُب مـیـهــنـــم کـــن
روا ن رو شــن ز غـــد ر د شـــشـمــنــم کــن

 

که تـا د ر س و فــا ق و مـهــــر د ا نـــیـــم
حـقــیـقــت را ز مــکـــر ســحـــر د ا نـــیـــم

د یـگـــر د ر آ ســیـــا ب د شـــمـــــن خـود
نـــر یـــز یــــــم آ بــــرو ی مــیــهــــن خــود

 

بگـو یــیـــــم حــرف د ل را سـا ده و صـا ف
بـپـر هسـیـز یـــم سـخــت ا ز طـفــره و لا ف

به تـو فــیــق خـــد ا زیـن رمـــز و حــد ت
بــیـــا بـــیـــم بـا ز آ ن پا ر یـنـه شــو کــت

خــدا ونــدا به لــطــف و فــضـل و ا حـسا ن
و طـــن ا ز قــیـــد و بــنــد آ زا د گــرد ا ن

تــــمــــــد ن را قـــر یــن کــا ر مـــا کـــن
شـــعـــــا ر مــیــهـــنـــم را ا عـتــــلا کــــن

سـعــیــد ی را به فـضــل و شـفــقـت خـو یـش
نـوا ز ش کــن به به لـطـف و عـز ت خـویـش

به د ل هــا نــو ر و ا یــمــآ ن و صـفـا بخـش
به ا حـسـا ن جـمـلـه جــر م مـا مـضـا بـخـش

 

 

اوسـتـا د فـضــل ا لــحــق فــضـــل

چــغــچــــرا ن – د یـا ر فـیــروز کـــوه – غــو ر

 

 

1* اشاره به نا م کتاب اسـت ( افـغـا نـسـتـا ن آ مـا جـگـا ه فـتـنـه هـا و آسیـب هــا )

2* اشاره به غـا ر ها توره بوره وسایر مخفبگاه های رهبران القاعده و طالبان در مناطق قبایلی

*3- اشاره به این مقولۀ بزرگ هر سخن جای وهر نکته مکانی دارد . است.

 

این پارچه به عـنـوا ن تـقـریظ و قــدر دانـی از کـتا ب را که مـحـتـرم احـمـد سـعـیــدی اگاه و تحـلـیـلـگـرامـور سـیـاسـی کـشـور زیر عـنـوان ( افـغـا نـسـتـا ن آ مـا جـگـا ه فـتـنـه هـا و آسیـب هــا ) زیب قـلــم نـموده سـروده شـده است . در حالـیـکـه صـمـیـمـانه برایش این موفقـیـت بزرگ را مبارکباد میگـویم و قـلـمـش را جـسـورانه تر ودلیرانه تر در نو شـتـن حقایق تاریخـی از بارگاه ایزد متعـال تمنا دارم . وبا وصف اینـکه نوشته های شاعر توانا و والا مقام کشـورم جناب محترم قاضی صاحت مولوی مستمند وجناب محتـرم سـیـد محـمـد رفیق نادم ریس بنیاد فرهـنگـی غور باستان را تا یـیـد و تصد یق میـدارم روی مطا لب ذیـل بخاطر مطالعه دقیق این کتاب به شرح ذیل مختصرا مکـث می نمایم :

1- جـراُت و شهـامت نویسـنـده در مورد بیان حقایق آن هــم با استدلال و مـنـطق قوی، گویا و واسناد موُثق درین کتاب آنهم در شـرایط که کسی از ترس تهدید ها ی گوناگون از گوش خود بالا تر گپ زده نمی تواند واقعـا درخور قدر وستایش است .

 

2- ریشـه یا بی حقایق وعلاقمندی نویسنده به بیان مسایل بغرنچ وپیـچیـدۀ سیاسی بیانگر رشد شخصیت سازی شخصیت های راستین وباصلاحت معنوی است که جوانان ودست اندر کاران مارا قادر میسازد تا با کسب تجارت و گرفتن دروس لازم نقش های شانرا در جریان روزگار بدرستی به صفت یک نویسنده و نقاد امور سیاسی درک و بازی نمایند.

 

3- کنـجـکاوی و شیـوه تشـخـیص واقعیت ها ی موجود در جامعه آن هـم با کمال صداقت وایمانداری مایه دلگرمی و علاقمندی نسل جوان به تعقیب چنین شیوه های تفکر درست ومنطقی و تحلیل مسایل بر بنیاد حقایق موجود در اجتماع میگردد.

 

4- جـراُت اعتراف به حق یکی از جملۀ پدیده های خیلی آموزنده درهر عصر وزمان هست . نویسنده کوشیده است تا با کمال بیطرفی با اوردن مطالب جالب که مبنی بر اعتراف به اشتباهات وتخطی های هر عصر وزمان است از قول شخصیت ها به درسـتـی بیان نماید و این جـرآت را به هر کس می بخـشـد تا هرکس خودش به خود جـراُت بدهـد تا به حقایق موجود اعتراف نماید.

 

5- مطالعه این کتاب خواننده را قادر میسازد تا بر معیار های دقیق سیاسی شیوه قضاوت عادلانه را در مسایل بداند ودر هر مورد با معیار های درست میزان قضاوت هایش را عیارسازد. وبه این اصل باور کامل داشته باشد که تاریخ وگذشت زمان بهترین قاضی هست وحقایق هیچگاه پنهان کرده نمی شـوند.

 

6- مطالعۀ این کتاب برای همه کس وبخصوص برای نسل جوان میآموزاند تا در مورد رهبران سیاسی گذشته وحال نظر به شرایط مشخص زمانی قضاوت کنند وبه درستی تشخیص بدهـند که کدام یک از رهبران در همان مقطع مشخص زمانی تا چه حد مسوولانه و متعهدانه عمل کرده اند ونقاط ضعف ونقاط قوی آنها را بـدانند .

7- مطالعۀ این کتاب برای همه اقشار وطبقات وبخصونسل جوان میاموزاند که گروه های مختلفه واحزاب سیاسی وسایر تنظیم ها تا چه سر حد متکی به اندیشه های خارجی وتاچه سرحد به مسایل ملی وبین المللی وابسته ومتعهـد بوده اند و این وابسته گی ها و تعلقات تا چه سرحد مشروع و تاچه سرحد غیر موجه ومتکی بر سلیقه های شخصی رهبران خود کامه بوده است.

 

8- مطالعۀ این کتاب برای همه اقشار وطبقات میاموزاند که در آینده باید چگونه در مسایل ملی وبین المللی برخورد نماینـد تا در این برخورد ها منافع ملی وعلیای کشور خود را در صدر مسایل مهم قراردهند و چگونه با احزاب سیاسی و تنظیم های گوناگون که به نحوی از انحاء وابسته به خارج هستند برخورد نمایند.

9- مطالعۀ دقیق این کتاب شیوۀ درست اندیشیدن وشیوۀ انتخاب کردن دوستان بین المللی را به ما میآموزاند تا در حین انعقاد پیمان های بین المللی چگونه منافع علیای کشور خودرا با درنظر داشت قوانین ملی و بین المللی و حسن همجواری کشور های همسایه ودوست اولویت بدهیـم.

 

10- و با الاخره مطالعۀ این کتاب ضمن اینکه مارا قادر میسازد تا با دقت تمام به مسایل تساوی حقوق ملیت ها ، عدالت اجتماعی اهمیت خاص داده ودرهمه موارد حساسیت های فرهنگی ، دینی ، مـذهبی وکلتوری کشور خویش را که موجب نارضایتی ها، شورشها ،قیام ها ، تظاهرات وغیره مظاهر نارضایتی ها میشود به دقت تحلیل وارزیابی نموده اهمـیـت خاص بدهـیـم و در انتخاب وانتصاب افراد واشخاص در وظایف کلیدی اصول تعهد وتقوی وکفایت کاری و نیکنامی واهلیت وشایستگی را جدا رعایت نماییم.

11- وسر انجام مطالعه این کتاب برای ما میآموزاند تا با درایت کامل سیاسی در انتخاب دوستان بین المللی وتاُ مین روابط حسن همجواری را با ملل جهان دقت کامل نموده استوار و مصمم باشـیـم به نظریات وپیشنهادات نماینده گان ملت و اهل خبره وسیاست احترام خاص گذاشته استقلال وحاکمیت ملی خویش را در حین مذاکرات وامضاء پیمان ها وتعهدات بین المللی با کـشـور های جهان در صدر وظایف خو یش قرار دهیـــم. وبا طرح برنامه درست سیاست های خارجی وداخلی شفاف را در سطح ملی وبین المللی عیار سازیم . تا با شد که مورد اعتماد واحترام خاص مـلـت خود و دوستان بین المللی خویش قرار بگیریم و مهم تر از همه با کسب تجارب سابقه چشمان باز داشته دوستان ودشمنان خویش را به درستی تشخیص نماییم. هـکـذا درفرجام احترامانه ازعموم دوستان وعزیزان فرهنگی که به نحوی از آنحا ء بعضی از مطالب به نظر ایشان خوش نمی خورد با کمال صبر وشکیبایی منتظر باشند تا با گذشت زمان صحت وسقم ادعای نویسنده از غربان قضاوت زمان بخوبی روشن میشود زیرا تاریخ بهترین قاضی وداور تمام کنش ها و واکنش های انسانها در مقاطع مختلف زمانه بوده هست وخواهد بود.
 

با عرض احـتـرام
فـضــل ا لـحـق فـضــل
چـغــچـــران – دیار فـیــروز کـوه عـقـرب سال 1391 هـجــری شـمـســی