آرشیف

سحرگاه حین برخواستم از بستر خویش

نوامبر 25, 2017

مرزا احمد زاهد

سحرگاه حین برخواستم از بستر خویش
گلی خود را دیده بودم چند لحظه ای پیش

بفهمیدم از نگاه و گپ های دل نشین اش
فراموشم نکرده چون قلب آمد بسوزیش

سکوت کردم چند دقیقه ای فقط به یادش
ایتو خواب شیرینی ندیده بودم ازین پیش

از یاد نبرم صحنه ای را خنده کنان می دید
زشوقی دیدارش به روزها دل میکند تپیش

دیدن رویش در خواب هم برای من کافیست
بار ها شکر خدا (ج) را بجا آوردم ازین بیش

به فرسنگ ها هم از من دور و دورتر باشی
باز هم دوستت خواهم داشت برای همیش

2/9/1396
میرزا احمد "زاهد"

به اشتراک بگذارید

نظر تانرا بنویسد

کامنت

مطلب را پسندیدید؟

لایک