آرشیف

2020-12-12

رفعت حسینی

سبز و نایاب

 

 
من درین نزدیکی ها
کاری خواهم کرد.
 
(())(())(())
 
من درین نزدیکی ها
در سحرگاهی می افتم راه
و سکوتم رامی برم با خود و می بخشم آن را
به شبی در جایی دور.
 
(())(())(())
 
من درین نزدیکی ها
به تماشای صدایی خواهم رفت
که همانندِ حقیقت
ژرف و سبزاست و نایاب
و رمزِ پرواز در آن پنهانست.
 
(())(())(())
 
من درین نزدیکی ها
به نجاتِ دل خودخواهم کوشید. 
 
(())(())(())
 
من درین نزدیکی ها
کودکی های خودم را خواهم پالید
و به همراهی آن دورهء بی خدشه ز سرمای شکستن
لب جویی می نشینم و پاهایم را
میگذارم که حکایت کند ازدرد واز دشت واز دوری ره باآب.
 
(())(())(())
 
من درین نزدیکی ها
پشت فکری می  گردم
تا که اندوهم را
زدلم دور کند.  
 
(())(())(())
 
من درین نزدیکی ها
گُـلِ سرخی رابه رهایی می بخشم.
 
(())(())(())
 
من درین نزدیکی ها
راستی را جستجو خواهم کرد
و به قدرِ خواهشِ دل
نامِ باران و فراوانی را
می نویسم روی هروقتِ مناسب.
 
(())(())(())
 
من درین نزدیکی ها
مرگ یا آزادی ۱ را
باردیگرمیخوانم.  
 
(())(())(())
 
من درین نزدیکی ها
میزبان خواهم شد
و غریوِ دریایی رامیهمان خواهم کرد
کز دلاور بودن ، حکایت بکند.
 
(())(())(())
 
من درین نزدیکی ها
راه خواهم افتاد
و به همگامی بیخوابی هایم
ایمنی را ، جستجو خواهم کرد  . 
 
(())(())(())
 
من درین نزدیکی ها
آشیانی و مکانی را جستجوخواهم کرد
که صدای پَروبالِ مرغِ کم پیدای محبت درآن جا آزاد است. 
        
(())(())(())
 
من درین نزدیکی ها
نامه یی را
به نشانی چکاوک هایی راهی خواهم کرد
که صدا شان از بیمِ تفنگ
سوی گُـم گشتن رخ کرده ست.
 
 (())(())(())
 
من درین نزدیکی ها
کوچه هایی رابه تماشا خواهم رفت
که در آن کودکی ام راه سپرده ست
و درختی راخواهم جست
که پریشیده ترین زیبایی ها را داشت
و به هنگامِ خزان
رهگذارِ کوچهء ما را نقاشی می کرد
و چه نقاشی بود.  
 
(())(())(())
 
من درین نزدیکی ها
روزهایی را منتظر خواهم بود
که