آرشیف

در شبِ غریب خیابان

غریبه‌ها در عبوری تکراری

نور مصنوعی،

نزدیکتر از ماه است

قلبم درست می‌تپد اما

گویا با فکر به تو

از مساحتش کم می‌شود

نورِ دو دایره،مستقیم

خودروها بیدارند هنوز

به دنبال سایه‌ها،

سیاهی آسفالت را

از طولی شطرنجی

و عرض دُمـدارانِ فاضلاب

چهارپا دنبال می‌کنم

همسایه‌ها کجا آرمیده‌اند ؟

فردا که آفتاب برسد

من اینجا نیستم