آرشیف

2021-1-1

رسول پویان

سال نو مبارک

عسل می بارد از دور لبانت
شراب قند فارسی در دهانت

نگاه سـاغر چشم تو رقصان
بـه آهنگ و نـوای مـژگانـت

شـنـیـدم نـغـمـۀ مســتـانـۀ دل
ز بـوی گیسـوان زرفـشـانت

بـنوشــم از لـب امـواج دریـا
زلال عـشـق پـاکِ جـاودانت

گلی سرخی ز باغ دل بچیدم
که بـنـشـانـم مـیان زلـفکانت

دلی پرورده ام دردامن عشق
چـو لالایی نیـوش مهـربانت

شنیدم گپ دل از لعـل خندان
ز احـسـاس لـطـیـف ارمانت

همیشه شـادی دل‏هـا بجـوییم
شده عشق وصفا ورد زبانت

گشودم در ثنا گویی زبان را
غـزل‏هـا صدقـۀ لطف بیانت

هراران جان شیرین رابدارم
فدای رقص ناز و غمزگانت

به بال مرغ دل پـرواز کردم
که بـنـشـیـنـم کـنـار آشـیـانت

دلـم لـبـریـز صهـبـای تـمـدن
زلال جـام جــم دادم نـشـانت

شدم شمس سماع عشق دل‏ها
ز بلخ و روم دارم ارمغـانت

ز گـیـس هـم‏دلی و هـم‏زبانی
سـرشـتــم واژگان داســتـانت

کجـا رفـتی دل غـم‏پرور مـن
ز کـوی یار می گیرم نشانت

شـدی در تابـۀ هجران بریان
کـند محبوبه روزی مهـمانت

مبارک باد سال نـو بـه دل‏ها
به امیدی که سـازد شادمانت

31/12/2020
رسول پویان