آرشیف

2015-3-21

عصمت الله راغب

سال نو تفکر نو می طلبد نه لباس نو!

بهــارآمــد که باز از خود روم مسـتانه درصحرا
کشم چون گِرد باد از دور خود پیمانه درصحرا
زکنج اعتکاف ای زهــد کــردی زنده درگــورم
روم جــام صحرایــی دربغـل رندانه درصــحرا

                                         «حافظ»

امروز شنبه نخستین روز ازتقویم سال  1394خورشیدی را که خالق زییایی ها، لطف خویش را برطبعیت ارزانی داشته و سفره ی زمینی خود را با تنوع از گلها، میوه ها ، درخت ها وسایر سرسبزی ها رنگ آمیزی کرده، این همه قشنگی ماحول خلیفه های خدا را زیر نام مکرم ترین موجود زمینی یعنی انسان عاری از انتحاری، تهدیدهای افراطی، اندوه های روزافزون، نسل کشی… تمنا می کنم، چون آنچه درآستانه سال نو درزیبای طعبیت چهره می گشاید این استکه؛ نیلوفرها شاخ می کشد، ارغوانها گل می کند، مرسل ونرگس مجدداً شگوفه باز می کنند، گیاه ها ازنو خلق می شوند، درختان با همان زیبای خودشان قد می کشند، گلها به عشوه گری وبلبل ها به آواز خوانی می پردازند، کبوتران صلح درفراز قله های بلند بام جهان ندای آشتی را سر میدهند، گنجشک های بهاری دراین روزهای التذاذ آفرین،  به رامشگری نویدهای امیدبخش خود می پردازند…، سرانجام طبعیت با جمله داشته های درونی خود ملفوف با لباسهای سبز به تن داشته خود برای زدودن اندوه وحزن تو یگانه موجود برتر رخنمایی میکند، تا محبوب ترین وعزیزترین موجود خدا با یک چشم اندازی توام با خردگرایی به آنچه دراطرافش می روید، درکنار آنکه حظ می برد و کیف میکند، ازنو به شکران نعمات الهی برای یک تنفس بهتر، که خالق نیلوفرها برایش لطف رواشته، به تفحص پرداخته عقیده خویش را  ازنو تحکیم بخشد، به قول فرزانه ی که دراین باره مهربانی میفرماید:

 عقل اگرباشد کتاب و نسخه ی درکار نیست
چشـم بازکـردن زمیـن وآسمان فهمـیدن است

به تعبیر صاحب این مصراع، چشم گشایی برای درک زمین وآسمان «وآنچه که در زینت آرایی آن به کار بسته شده» درنزد انسانهای عاقل بزرگترین آبشخور وسرچشمه برای تفکر وتعقل به بابت اینکه ارتباطش را با خالقش از نو محکم بسازد، است؛ وهرقدر ما به اشیاه ماحول خود نگاه های عاقلانه داشته باشیم وقوه بصیرت وتدبر خویش را عمیقاً در رویش وآفرینش چیزهای بکر ونو در کار بیندازیم، یقیناً که با خالق خود رابطه  خویش را مستحکم تر ومتین تر ساخته ایم. اما چی کنیم که در جغرافیای که ما در آن متعلیق هستیم و زنده گی می کنیم، پدیده ی خرد برای تحکیم روابط  عقیدتی مان نسبت به شناخت اوصاف خالق طبعیت که ازین مجرا برایمان فرض است، تعطیل می باشد، اینجا  تدبر وتفکر برای درک درست از آیات خداوندی چی دروجود خودی مان چی درمحیط ماحول مان وجود ندارد تا وسیله برای خوشنودی الله و بهبود زیستن  مان به مدت که هستیم، باشد، دراین ملک برعکس اینکه اسلام دین اعتدال است وروش اعتدالگرایی وبرابری را برای پیروان خویش به ارمغان گذاشته و عمل درآن  را پیشنهاد می کند، متاسفانه همه چیز علی الرغم دستورات اسلام گام می بردارد، مسیر افراطیت عاری از هرنوع آموزه های دینی را  دارد می پیماید وعناصر میهنم درفقدان خرد وارزش های خردمندی همه روزه برای خودشان قربانی میدهند ویاهم  به دلایل مختلف در رهن آنانی قرار میگرند که آنها خود را وارثین خاص شریعت اسلامی می دانند( درحالیکه کارشان خلاف شرع است) ودیگران  را تکفیر می کنند وفتوای خود را به بابت اثبات روحانیت احساساتی شان ازبطن خود صادر می کنند نه از خرد ودانش شرعی شان، درحالیکه به واقعیت امر ازهیج حکم از احکام خداوند آگاهی و واقفیت ندارند، وجای تاسف براین است که همان گروه مدافع اسلام که بطنش دارالفتوای شریعت تلقی می شود، غیر حرف خودش شنونده هیج حرف دیگر از آدرس دین نیست، محکمه آنها وابسته به خشم آنهاست، هرجا خشمگین شدند، برای فرونشانی آن دست به تکفیر وبعدش هم به تلف نفس می پردازند حالا مهم نیست که آن نفس متهم به قتل است یاخیر به باور درونی آنها تطبیق شریعت نیاز به سیر مراحل نیست، هرجا خواستی بکش وهرجا خواستی ببخش، جان سخن اینکه غریزه های خصمانه ی افراطیت آن گروه ها ، پدیده ی را بنام خرد نمی شناسد وتاهنوز هیج گامی راهم  درحوزه خرد نگذاشته اند وبا همان اذهان خالی خود مفتیان عصرخویش به منظور صدور فتوای قتل هم وطنان مظلوم ما اند، زیرا آنها احساسات شان برعقل وخرد شان مسلط است، حرف منطق است که وقتی لگام وجلوی خرد تحت سطیره  شهوت افتاد انسان درآنزمان خیالهای عجب وغریب را باخود ترسیم می کند… به امید اینکه سال 1394 خورشیدی نقطه برای نجات میهن مان ازچنگال این همه عقل سیتزان معاصر قرار بگیرد تاما هم به راحتی بتوانیم نفس بکشیم.
بازهم یک باردیگر بنوبه خود سال 1394 خورشیدی را سال پر از صفا وصمیمیت، اتحاد وبرادری، افغانستان آزاده وسربلند، مکمِل کاستی های سالهای تیرشده، عاری ازبرادر کشی وانتحاری، حسن نیت همسایه گان برای افغانستان، عزتمندی وسرافرازی برای تمام شهروندانم آرزو می کنم، امیدوارم  که سال 1394 سال تغییر مفکوره ها ونو شدن اندیشه ها برای افغانستان باثبات وافغانستان پیشرفته وبافرهنگ باشد نه اینکه درسال نو تنها لباس ها نو شود وبس !

عصمت الله راغب 1/1/1394