آرشیف

ز هجر مادر و همسر
بنالم هجر مادر شهــــــــــــــــــــــیدم را
نموده خون زهـــــــجرش فرزندانش را
شتابان رفتـــــی مادرم از این دنیا فانی
گرفت بر خـــــــــویش تن هر مکان را
به گوشم می آید زهر سو شور و فریاد
هر وقت در خانه ام مشــنوم آه فعان را
دلی غم دیده شــــــــــد در غمت شناور
جو در خانه  بینی اشــــک دیده گان را
سرور شاد مانی ام در فرار است مادر
گرفته رنج غم جـــــــــــــــــای نهان را
پدر محزون شــــــــــــده از فراقـــــــت
از تو به یاد می آورم هـــــر داستان را
میکشد برادرهایم نـــــــواهای غم انگیز
به قلبشان میگردد مادر داغ هـجران را
برادرهایم میــــــــــکند یادت را دامادم
فراق بلــــــــــــــــبلان گشت باغبان را
مینالدخواهـرک مظومم مادرشب وروز
ز چشمانش میکشد اشک های روان را
به او شایق الله فرمایشـــــــــــــش شعار
نوشته ام که روحت شاد و جاـویدان را
ز هجر نامزاد مرحومم
زهجر همسرم دلم داغـــــــــــدار است
روان از دیده گانم هر سـو شرار است
بنالم فرقت آن دوخـــــــــت نوجوان را
که از هجرش فامــــــیلم غمگسار است
مرحوم بی بی فریبا تازه نــخلی پر بار
که اسمـــش تا ابد در قبلم یاد گار است
مثـال غنـــــــــــــــــــچه بود نو شکوفه
مگربا حجاب بودن اش آن نامدار است
ناگهان ز پـــــــــــیشم رخت سفر بسـت
فغانم بر یاد بود اش بیــــــــشمار اسـت
ز داغ فـــــــــــــــــرقت آن سر و زیـبا
به قلبم دوســـــــــــــــتا غم پایدار اسـت
به جای اشک خون میریزت زچشـمانم
هویدا روی میــــــــــــدان آشـکار است
فریــــبا بودی چو گل در چمـن بوستان
به یادت ای عزیـــــزم دلم بیقرار است
قامتـــــــــــــــــــم را از غـمت شکستی
خزان بالایم آن فصــــــــــل بهار است
شده مادرت از هجــــــــــرانت پریشان
رو نالان هـر طــرف دیوانه وار است
ز هر سو نالان خویشان واقاریــــــــبم
سرشان زنده گانـــــــی مرگ بار است
همه خواهر خــــواهانت در فغان است
که یاد تودر قلباشـــــــــــان نگار است
به شــوق جنت الفردوس رفتی عزیزم
در آنجا حوالعین همرایت بیشمار است
جوان بودی چو شاهین کــــردی پرواز
به «شایق»آن نام نکویــت افتخار است
باااحترام
شایق الله دلدار اندرابی