آرشیف

2015-1-22

محمد مرادیان

زن و دنـــــــــــــــــدان

 لـزت دنیـــا زن ودنـدان بـــــــود 

بی زن ودنـدان جهان زندان بود

 

زن بـــود واجـب بــــرای زندگی

روشــن از زن شـد سرای زندگی

  حـــق نهـاد از وی بنــــای زندگی 

 اســت دنــدان آســـــیای زنــــدگی

 

    مــیشود زن با عـــث طـول حـیات    

  زن بـود شــیرین تـر از قـند ونبات 

   در کلام الله خـــدا از معـــجـــزات   

    لــزت تــــــــعریف از( نساء نمود)   

 

 

 همـدم آدم در ایـن دنـیا زن اســت

     بر اساس زندگی محرم زن اسـت    

  حاصل نسـل بنـــی آدم زن اســت 

  مـرد را هخوابه وهمدم زن اسـت  

 

      چـــون خــدا تاسیس این دنیا نمـود     

     آشـــکارا آدم وحــــــــوا نمــــــــود   

       خلــق را از بهــر زن شـــیدا نمـود       

        هـر کــــه جـفت خویش را پیدا نـود        

 

  زن بـگـیر تـا دولـتت افسـون شـود

  زن بـــگـیر تا طالعت میمون شــود

هـر خیال از ســرت بـیرون شــــود

 صـد چو لیلی از غمت مجنون شود

 

 

بهـر خـــود بر پا بســاط سـور کـن

  از عـروسی خویش را مسرور کن 

   خـانـــه خـود را ززن معـــمور کن   

چـــشـــم شیــطان لـعین را کور کن

 

  زن تـرا در خــــانه یـــاری میـکند

زن بــرایـــت خـانــه داری میــکند        

   گـــر نیـای بیــــقـراری مــــــــیکند  

    گــر بمـیــــــری آه وزاری مـــــــی  

 

    زن بـــرای تــــو مــرارت میــکشد 

     روز وشب در خانه زحمت میــکشد   

       مــتصل  بـــــار شمــشـقت میـــکشد     

   ایـن مشـقت را زشـفــقــت میـــــکشد

 

   زن نمـیگــیری مـگر دیــوانـــه ئـی

    گـر نگیری زن زدین بیـگانــه ئــی  

   زن بــلا باشــد به هر کاشـانـــه ئـی

    بــی بــلا هرگز نــباشـــد خـانه ئــی

 

       بـــر ســـری کوی بـتان مسکن بگیر    

       یـــک زن مقـــبول صاحب فن بـگیر    

    این سـخن را خوب یاد از مــن بـگیر

         زن بــــگیر وزن بـــگیر وزن بــگیر      

 

   در دهـان سی ودو دنـدان گوهر است

      هــر یــکی بهتر ز لوٌ لوٌی تـــر است    

     ا ز جـــواهــر قیـمتـــش بـالا تـر است   

    نـــــام دنــدان کــیمـــیای احمـــر است

 

 

پـــیر مــرد دیـدم اهــل عــراق

گفت دنـدانم شکست انــــدر نفاق

ســــوی مـکه آمــدم بـا مطـراق

پیش دندان ساز رفتم چون بـراق

 

چون مرا داکـتر دندان ساز دیـد

مبلغی بگرفــت ودندانم کــشـــید

بعد از آن بنـهاد دندانـــی جــدید

نو جوان گشتم به این ریش سفید

 

بعد چندی با هــزاران گـیر ودار

   بر دهانم گشت دندان استـــــــوار 

    با هــمان دندان مصنوعی چو مار    

  دخـــتر نه ســـاله کـــردم اخــتیار

 

  حال از لطف خـــــدانان میخورم  

  با پلـو مـــرغ بریـــان میخــــورم

  لـزت دنیـــا زن ودنـــــدان بــــود

   بی زن ودنــدان جهان زنــدان بود