آرشیف

2021-2-5

آی سان مرامی

زخم ماه

خانه ی مــــاه را به آتـــــش کشیده اند،
سـتــــــــــــاره هایی پرنــــور در آســــمان بالا
روی آن را کم کرده اند
چـراغ هـــایی پرســــوتردر پایــیــن شهر،
جای سوختگی بر چهره اش را ابــــــــــرها پوشانده اند
پنـــبه هایی که خاکســـتر اش را جذب کرده اند
و تو آن نیم دیگر ماه را نمیبینی
تا آن زمان که دوش بگیرد
تمام رخ بازگردد،
و تو چشم باز کنی میبینی که زخم ها می مانند
*******************************************************