آرشیف

(بِسمَهُ تَعَالی)

قرار وعده ای قبلی ام برای دوست وبرادرگرامی آقای عبدالقادر(حیران غوری)،بادامه ای مطلب «ای غول استعماربین که چه ها کردی» فرستاده شده تاریخی10-09-2012م به جام غور وهمه هموطنان وخوانندگان محبوب تقدیم است.
 

هرچه در دَور وبرم ،آیـــد بچشم
زآنهمه بیــدادی ،آرد دل بخَــــشم

زار نالــــد طفلکی، بی لُــقمه نان
درستــــــوه آید زدیــدن،این زبان

وآندیگر بیدست وپا،ژولیــــده مو
بی پـــدر،بی مادروهـم بی عمــو

زانکه درجنگ،آن پدرگشته شهید
ازغمش،آن جــــــــگر مادر کفـید

بم فــتاد ،درخانه ای بی آب ونان
از چنین امر،دشمنان گردیده شاد

میکنند تهدید وتوبیخ ،عــــاجزان
غَصبِ امــوالِ یتـــیمان،بی امان

طفـــلکانِ ما بسوزنــد،از غضب
در تنــورِ کا فران،همچون حَطَب

راکتی مرگبارِ دشمن،هـــــرکنار
میکــفــند ومیــــدَرَند درهر دیار

کشــــور اسلامی ام،کـردند اسیر
جیره خواران،رهزنان انددرمسیر

آنیکی تطمیع شده،نامش فـروخت
وآندیگراندرعوض،ازغم بسوخت

دشمنان افگنـــــــــده اند،تُخمِ نفاق
ازجهــــــالت،ما نـــداریم ا تّفــاق

بــــُوش و تـونی وعساکـرهای او
وآنطرفــــــداران وآماتورهای او

طرح انداختــــــند،برای کشورم
تا کنـندزیروزبر، بــــــوم وبرم

خـــــــونِ ماریزنــد،چپاوُلها کنند
درسرزمینـم،آن قـــــــراوُلها کنند

وزهمان شیندند،بگـــرام وقندهار
مردم ما گشته است بس سوگوار

ناتوی بــــدکار،و همــــدستانِ او
آه ! چها کردنـد به افغانستان، او

دم زننـد،از آن حُـقوقِ مرد وزن
بین!چه شـــدّادی کنند دراینوطن

غَصب کردنـدازتو،استــقلال تو
ایبرادر! دانی خـــوداستـدلالِ تو

انگلیسِ مَکـــــّار،با چال وفریب
هست جَـلّادِ رذیــــل،با ما رقیب

گه زند برنعـــل،و گـه برمیخ او
میـزنـد برقـــلبِ من،صد سیخ او

بیعــدد کُشتـار ها کردنـد،بخـــلق
گردهانت واکُنی،آن تیــغ وحَــلق

چون سلاح اتــمی،درپیـشِ اوست
نخوت وکبرغرور،هم کیشِ اوست

دردیارِ ما کننــد،تمـــــــدید جنگ
میدهند براو،هزاران فَـشّ و رنگ

یا اِله !آن قُـــــــدرتِ مُطلق تــویی
قادروقیّـوم وآن یک حَــقّ تـــویی

من ندارم ترس ،ازآن بم افگــــنش
بَـرد سازی تـــو،همانا اخــــگرش

مــوءمنان درگیرو دار،باکا فــران
رحم کُن یارب! تـــوبراین مادران

دستِ ظـالم دور،ازآن دوشیزه گان
میکننداستثمارِشان،چون برده گان

امپریالزم است شنیع وقـدرت طلب
نه همان کلتــــــور،ونه یکذَرّه ادب

با سـلاح وپــــول ، حکمــــران او
هست با ظالم همــــان پیمـــــان او

انــــدرآن اصلش ،مخالــف با بشر
کاو همیشه،در تــــلاشِ سیـم وزر

بهـرِ استعمارِکارگــــر،روز وشب
هم روا دارنـــــد براو،رنج و تَعَب

کَی شود او،دوستِ موءمن درجهان
زانکه اوخالیست،ازآن رُکنِ ایمان

جنگ،برایش مصدرِپول وزراست
تانک وتوپ وقـَشله وآن عسکراست

روز وشب،مشغول تمرین درنبرد
تبلیغــــش آغازکرد، ازجنگ سرد

صــد بهـــــــانه آورد، براین وآنَ
که ،تخَلُـف شُــــد براوضاع جهان

در یمن،انـــدرعراق وآن غـــــزه
گردن موءمن زنند،چون آن بـَــّره

برما ،بین کرد قتل عام از مسلـــمان
جانِ شیرین کرده غصب ازموءمنان

بنگرنــــد برروی موءمن،همچو دَد
تا روانِ او کُـــــنند ســـــوی لَـــحَد

لیک ،هیچ مُسلم ،نـدارد ترس ازاو
چون یگانه ترس حَقّ است ،اندراو

برآپـاچ وراکت وماشیـــــــندارِ او
لعنت حــــــق باد ! بر کــردارِ او

مُسلِمانرا،خـواروزار کردند بعَــمد
میکنند تحریف ،حقــــایق را بقصد

درهمین عصر نـوین کردنـــد ستم
نیست یک افـــغان،مُـــرفّه بی اَلَــم

آن صِراط المُستقیم ، مارا سزاست
روزعدل برهمگان، روزِ جزاست

ای بــــرادر!مونس زیبــــــای من
شـُد مُنـَـّورازحضورت،ماءوای من

با خُــــــدا باش تو !وبا مخـلـوقِ او
برخلافِ دَهــــــریان و زنـد یــقِ او

احــترام خلق کُــــــن،وآن حُرمتش
در مقـــــــــابل آیــد ت ،آن هِمَّتش

غــربیـــان را نیست برما،مرحمت
من تُـــــرا، از جُنبشِ لب دانَــمَت

اصلِ بدبختی کُجاست؟برمن بگو!
عِلَّتش را، کُن تو درخُـود جُستجو

منشاء جنگ وجدل ،دربینِ ماست
صُلح درکشور،بسانِ عَینِ ماست

این جهانِ امروزی یک قطبی است
سازمان آن مَــلَـل،چـــون مُلِّی است

گر، ز سردمــدارِ او گـویم سُخَن،
ازغَضًب خُشکَد، لعــاب اندر دهن

رولِ خود ،هــــرگز نداند م. م.م
بین ا فراد ش ، نبا شد یک صمیم

همچـــــو پارلمانِ ا فغــــانی بُـود
اکـثرِ شان غاصب و جــا نی بُود

هرکُجا نفعــش بُود،تدبـــیرِ اوست
غیرِ آن هرچه بُود،تحقــیرِ اوست

ابتـــداء،جنگ را براه انداختـــــند
بعــد هـــا،در بین خود ها ساختند

کرده اند تطمیع،بسی خونخوارگان
تــا بپوشنــــد چشــم،از بیچارگان

در غیـــــا بِ مِلَّـــتِ ،بیــچاره ای
در بُــــن و لنــدن، بسازند لانه ای

بی بی سی ،ایرونیوزدرحُکمِ شان
میکنـــند هر جا نمایان ظُـــلمِ شان

همچوآن (دایه)،که بِه ازمادراست
مکروآن حیله اش،ببین اغواگراست

او بخواهـــد نظم خود ، درمُلکِ ما
تا نمایـــــــدغَـصب ،همانا مِلکِ ما

نه همان شرم ونه آن ترس از خُـدا
میکُنـــد اطفال را از مادر جُــــــــدا

کرده تشکیل ،لشکرواردوی خــود
تا قـــوی سازد همان بازوی خود

قُـــّوتِ او، در نفـــــــــاقِ ما بُــود
زانکه جاسوس،هـــم اُتـاقِ ما بُود

اینهمه بدبختـــی،ازدستِ خود است
آنهمه دلّال غرب ،مست خود است

بس منا فـــق،نزد شان خدمت کنند
برخـــــــلاف ،برمِلّــتش ذلَّت کنند

طرح میسازند،چه قـــا نون بهرِما
ایخُــــــدا !تــو منسجم کُــن قهرِما

تاکه سازیم وحــد ت وآن اِتّـــحاد
در نتیجه ، تُخــــمِ شَــدّاد شُد بباد

مــرگ برامریکا وبس زورآوران
کآنسلوکِ شان بُود چون جانوران

نه ترحُّـــــم نه عـــدالــت نه ثـواب
کُلّ خباثت،بس جنایت وکُلّ عـذاب

هم ســوءالاتی زمن باشــد به او
کـــرده ام تعــبیر وتحلیــل موبمو

ناتوی ظا لم!چه غــوغا کرده ای
انــدرینکشــــور،ستمها کرده ای

میکُنی تطمیع ، مسلمــانِ ضعیف
بی اِراده بی مــُرَّوت ،بس نحیف

رخنه انــــدازی،میـــانِ مُــسلِمان
تا شوند خــوار وذلیل ونا تـــوان

ای تجـاوزگــر!دورویی در بیــان
زخمهــــارا،توزدی برجسم وجان

زینچنین اشخاص،تو نفعت برده ای
بر سرِمِــــلَّت،چه ظُلــمت کرده ای

درعـــمل زِشتی،بــــدانـــد هریکی
بل،نمیخواهـــد کنــــد فـــکر اندکی

این تغافُـــــل، غُـــفـلِ ربّانی بُــود
عـــقل ما را بین،چه زنـــدانی بُود

کُن تو بیـــدارعـقل،یا پروردگار!
تانگــردیم با منا فـــــق ، سازگار

چرخ تاریخ،شاهــد عصروزمان
ثبــت دراو،هـــــرپدیده،هـــربیان

ظالم وغَــدّار وجـــلّادان، بس اند
اینچنین اشــخاص یقیناً،نا کَس اند

کَــشّ وفَـــشِّ شان نمانــــد پایـدار
آخـــرالامر،رفته باشند سوی دار

خائنان درهرکجا انــد،خائـف اند
زانکه ازبیعدلی شان،واقــف اند

چهارروزی را،که حکومت میکنند
کبر،ازآن شاءن وشــــوکت میکنند

آن تلاشش،بهرِزر انـــدوزی است
نه برای خــــدمت ودلسوزی است

در لَحَـد،با خود نبُــرد یکـــذرّه زر
بشنو اینحرفــم! اگر نیستی خــــبر

مِلَّـــــتِ مـــن ! رازِ پنهــانم تویی
غمشریک ومـــوءنس جانــم تویی

از چه رو؟ اینگونه بیدادی سرت
شاریده ازجنگ،همان بام ودرت

ظُلم وبیدادکرد ،بتـــو سرمایه دار
تا نفــاق انداخت بشِدّ ت ،وانتحار

این،همانا حــلقه های پیهــــم اند
این پرابلم ها ،بکُلّی مُـدغـــم اند

دشمنان ،مارا بخود انداخته اند
برتجاوز،برترور، پرداخته اند

نابکاران، نقشه های ساخته اند
برخی ازماراببین ،انـد وخته اند

غا فــل از شرع نبی،واُم الکتاب
درمیان،آن دهــریان اند بیحساب

تحت تاثیــــــرِ لئیمان رفتــه انــد
گوئیا ! از دین وایمان خسته انـد

گر نباشد ، دین وایمان در نهــاد
بایدت برضِدِّ نَفس ،کردی جــهاد

آنزمان است،تـوزشَرّمصئون شوی
فارغ ازمُحرقه وطاعــــون شـوی

عقــل سالم ،چشم پُرنور،بی تَعَب
لعنــت حـــــقّ گو! برآن ابی لهب

هرمنا فــق،ضِدّ اسلام است ود ین
این بُودآشـــکار،زچشمان وجـبین

اینسُخن پایان نــــــدارد،ای دهــاء
برهمان عقـــل وشرف کُـن اتّکاء

خادم مِلَّت شَــــــو! وطاعت نمــا!
تا بما نـــــــد نامِ نیک،از تــو بجا

این جهان بُگذشتنیست،حیفش مخور
هرکه خوردحیفش،باخودبُرداوبگور

انـدران گــورش ،محاسب گیردش
بس مسا ئـل را، مطــا لب گیردش

تا بیوم البــــعث، باشد در عــذاب
برملائک،چــــون ندارد اوجواب

نزد حقّ روزِجزا،پـــــژمان شود
درسَقَــر،کَیَ آن عذاب آسان شود

درحیا تش،بــوده است بی اعتناء
درهمان قلبش،نبُود خوف ورجاء

ازپشیمانی ،که هست درنـــزد او
درهمین فُــرصت نباشد بُـــردِ او

تَــوبه واستغــــفار،لازم درحیات

نه بـــوقتِ نزع،ویا بعــداز ممات

جُـــز تو،دردُنیا نباشد هیچ اِلــه
(لا اله الا الله مُحمد رسول الله)

(خشنودم)،ازلُطفِ بی پهنــای تو
عقــل وروحــم،دائمـاً همـرای تو

کُن توخشنود!،هم دلِ(حیران) را
در پنـــاهِ عصمتِ خود،جــان را

خالی از ظُلـــــم وستم انسان را
در جهـــان،اینکشورِ افغـــان را

(ومن الله التوفیق)
***
عبدالکریم(خشنود هروی کهدستانی)
مقیم شهر کییف – اوکرائن 
مورخه 20-09-2012م.