آرشیف

2014-12-24

استاد فضل الحق فضل

رنـج جانـفــرسـا رسـد آخـر به پـایـان غــم مخـور

رنـج جا نـفــر سـا رســـد آ خـر به پـا یـا ن غــم مـخـور
سـر ز مـیـن مـا شـــود رشـک گـلـســتـا ن غــم مـخـور

ا ز ســرشــک لا لـه گــون و آ ه ا طــفـــا ل یـتـــیــــم
مـی شـود وا رو نـه ا یـن کـاخ لــیِـُـمــا ن غــم مـخـور

خـر د وا نی هـا ی اسـتــکــبــا ر قــرن بـیــسـت و یـک
ا ز قــیــا م مــا رســـد آ خـــر به پا یــا ن غـــم مـخـور

ا نــتـحــا ر و ا نــفــجــا ر و قــتــل عــا م مــرد و زن
مـی رسـد پا یـان به فـضـل و لـطـف یـزدان غــم مـخـور

ا خــتــطـا ف و ا خـتــنـا ق اخـتـلا ف و کـشـت و خـون
می شــود مـرفـو ع به عــز م را د مــرد ا ن غــم مـخـور

ا یـن خـــر و پـا لا ن ا ربـا بــا ن قـد رت بی د رنــگ
مـی نـشــیـنـد در گـل و طـو فــا ن د ورا ن غــم مـخـور

ســیـل ا شــک و آ ه مـظـــلــو مــا ن کـشــو ر روز کــی
می کـنـــد ا ز خـشــــم ا یـزد با ز طـو فـا ن غــم مـخـور

خـیــره چـشــمــی هـــا ی دلا لا ن بـی شــر م و حــیــا
می شـود با عــز م وهــمـت با ز جـبـرا ن غــم مـخـور

گـر گ پـیــر و رو بـۀ د مـبـــا ز چــر خ کـهــنــه کــا ر
می شـو نـد روزی ا سـیـر د ا م و قـبـغــا ن غــم مـخـور

می شـتـا بــنــد ســوی مـیـهـــن تـک تـک آ واره گــا ن
ا ر شــد نـد پرتا ب چو ن سـنـگ فــلا خا ن غــم مـخـور

و حــد ت و خـشـــم و خــر وش مـلــت ر نـجــیــد ه نـیـز
می کـشـد بر نـقـشـه هـا خـود خـط بـطـلا ن غــم مـخـور

مـلــت مـظــلـــو م پـا کـســتـا ن ز ا حـــســا ن خـــــد ا
بگـسلــد از دســت و پا ا یـن د ا م شـیـطـا ن غــم مـخـور

مـسـلـمـیـــن هــنــد و ا فــغـــا ن و بـلــوچ و کــرد نــیــز
می شــو نـد هـمـرزم پـا کـسـتـا ن و ا یــران غــم مـخـور

نـقـطـه هــا ی دور و تـا ر یـک و طــن ا ز فـیـض عـلــم
مـی شــود با نــور د ا نــش خـود فــروزا ن غــم مـخـور

فــضــل و ا حـســا ن خــد ا تا شــد شـمـا را پا ســـد ا ر
د شـمـن از مـیـهــن شــود زا ر و گــریـزا ن غــم مـخـور

 

اسـتاد فضل الحق فضل 
چـغـچــران – دیا ر فـیــروز کـوه- غـور اســد سـا ل 1391 هـجـری شـمـســی
ا یـن پـا رچه بـه ا سـتـقـبـا ل ســرودۀ شـا عــر فـر هـیـخـتـه شـیـوا بـیـا ن و پخـته سـخـن کـشـو ر مـحـتـرم مـو لا نا صاحب عـبـد ا لـکـبـیـر فـرخـاری زیرعـنـوا ن ( شـام تـار مـا رسـد روزی بـه پـایـان غـم مخـور ) که با پیـروی از شـعـر زیبای استاد غـزل حافظ شـیراز که بر روح هـر شـا عـر و سـخـن پـر داز کشـور جان تا زه می بـخـشتد سـروده شـده ا سـت.