آرشیف

رطــــل گـــــــران

نوامبر 17, 2014

عزیزه عنایت

دنبال کردن نویسنده

مخمس بر غزل حضرت مولانا

گشته ام غرق خیالت, چه کنم شو کت و شا نرا

دل شد آشفته عشـقت, نـــــــپذیرد ایــن و آن را

که تودانی ز سرشتم, همـــه پـنهـان و عـــیـا نرا
تو مرا جان و جهانی, چه کنم جان و جها نــــرا

تو مرا گنج روانی, چه کنم سود و زیا نـــــــرا
رفت بیهوده زدستم , وای از این عمر حبـــا بـم

حسرت و آه و ندامت ,که بکف نیست صوا بــم
گر عطای تــونباشد , ترسـم از روز حســــــا بم

نفسی یـــــار شــــرابم , نفسی یــــار کبــــا بــــم
چو در این دور خرابم , چه کنم دور و ز ما نـرا

به هــوای ســـر کویت , همچو بسمل بتپیــــــد م
برهت بــا ل شکستــم , چـه بســـا رنـج کشیــــدم

سد و هـــر بند گسستم , تا به مقصـــود رسیـــــدم
زهـــمه خــلـــق رمــــیدم, زهمه بـــاز رهیــــــدم

نه نهــــا نــم نه پد یدم, چه کـنم کو ن و مکـــا نرا
ایکه از جلوهء حسنت , میـــدرخـشد شـــب تــــارم

تا تــوئی مونس جــانم , زتو چون عطــر بهــــا رم
جز به عشق تـــو یگا نه , د ل به بـــندی نسپـــــارم

زوصــــا ل تو خمــــآرم, ســـر مخــــلوق نـــــدارم
چو ترا صید و شکــارم , چه کنم تیر و کما نــــرا

نشنود جز تـــو به عــا لــم , شکوه ء خسـته دلا نـــی
جان بلـــب گربرســـد ,ازتو د مـــــد روح و روانــــی

وصف تــــو سهــل نبا شد, به چنین سـا ده بـــیا نـــی
زتو هر زره جها نی , زتو هــــر قطره چو جا نـــــی

چو ز تـــو یا فـت نشا نی, چه کند نام و نشا نـــــرا
دل شگــفته ست (عزیزه), زهـــوای رخ جــــا نـــا ن

هر دم از بــــوی نیکـــو یش , بکنم دیــــده فـــرو زان
گشته اند خــلــق ســرا پـــا, هـــمه آشـــفته و حیــــران

زشعــاع مــــهء تـــابـــان , زخـــم طــــرهء پـیچـــــا ن
دل من شد سبک ای جــــا ن بده آن رطل گـــرانرا

شهر تیلبرخ