آرشیف

2019-2-13

دختری در کوه پاهای فقیرنشین غور برای زنان کار آفرینی میکند.

 

اورا شریفه موحدی نام دارد؛ شریفه موحدی متولد سال 1372 در قریه چلابک ولسوالی لعل سرجنگل غور است او سختی های زندگی را از همان دوران طفلی آغاز کرده است، شریفه یک دختر قشلاقی، ساده و بی آلایش صورت اش تکه ،تکه و سوخته از گرما و سرما فصل های تابستان و خزان بود روزانه پنج ساعت راه را با پاهای آبله میپیمود وصورت اش را شعاع آفتاب و سردی های راه ،نظر به فصل سال نوازش میکرد تا به مکتب میرسید، سختی های طبیعت ازیکسو ازسوی دیگرمادرش که به سخنان سنتی زنان دهکده شان گوش فرا میداد مانع دیگر او برای درس خواندن بود اما با آنکه جامعه غور جامعه سنتی و با فرهنگ خاص بخود است اما برعکس  پدر و برادران شریفه مشوق اصلی او برای درس خواندش بوده اند.

شریفه موحدی در مصاحبه اختصاصی خود به پژواک میگوید که او با آرزو که ایکاش من فارغ دوازده و دختر خط خوان برای قریه و فامیلم باشم زندگیش را آغازکرده است او میگوید الگو خودرا از زنان میگرفت که در صفحه هات تلویزیون میدید و آنان را دوست داشت و هموراه در این فکر بود که یکروز مثل آنان توانمند و صدای زنان دیگر باشد.

موحدی علاوه میکند که او ده سال داشت در صنف چهارم شامل در مکتب لیسه نسوان سرجنگل شد ودر آن زمان لباس مردانه برتن مینمود وروزانه دونیم ساعت راه را از دهکده چلابک تا سرجنگل پیاده میپیمود تا به مکتب میرسید او علاقه خاص به درس خواندن داشت در پهلوی موانع دیگر اجتماعی مادرش نیزبه دلیل حرف های زنان همسایه مانع دیگررفتن او درمکتب میشده است اما او میگوید که برادرش نادر نام دارد او در آن زمان معلم مکتب بوده و شریفه را با بایسکل به مکتب میرسانده است وپدر وبرادردیگرش نیزاوراه تشویق به درس خواندن میکرده اند.

شریفه اضافه میکند با دید های سنتی و مانع های دیگراجتماعی او تلاش کرد و مکتب را به پایان رساند وبعد از سپری نمودن آزمون کانکور شامل دانشکده زراعت دانشگاه بامیان گردید و موفقانه به درجه عالی و منحیث دانشجوممتاز چهار سال تحصیل خودرا به پایان رساند.

او میگوید که در پهلوی درس های دانشگاه بحیث یک عضو فعال در کمیته دانشگاه بامیان همیشه بشکل فعالانه اشتراک داشته هرزگاهی در ورکشاب های مختلف اشتراک می نمـودو یک مشاور خوب برای دهاقین مناطق مختلف بامیان بوده است در دوره تحصیلش برای چند مدت کار آموز یک دونر نیز در دانشگاه بامیان بود.

شریفه میگوید که او چند ماه را ازطریق موسسات در ولسوالی های ولایت بامیان دربخش های زراعتی با خانم ها کارکرده و از  طریق کار درین ولسوالی ها باعث گردید تا بیشتر با فرهنگ و رسم رواج های مختلف مردم بامیان  آشنائی کسب نمایدمدت چند ماه به اندازه چند سال تجارب های مختلفی را آموختنه است و خواست آن تجارب را با مردم خود در ولسوالی لعل سرجنگل درمیان گذاشته وبرای بیرون رفت مردم بخصوص زنان ازمشکلات اجتماعی کار نماید.

بانو موحدی کارش را در سال  1395منحیث مسؤل سبزیجات برنامه ملی باغداری وزرات زراعت در ولسوالی لعل آغاز کرد به گفته اوبخش کارش ترویج دهی بیشتر سبزیجات و نحوه استفاده آن برای فامیل های روستا نشین و فروش آن به بازار و سهم گیری زنان در عرصه اقتصاد میباشد.

او میگوید که در کنارکارش یک مرکز پروسس سنتر و تهیه مواد مورد ضرورت آنرا به دسترس ده خانم را فراهم نمود ه وازطریق مواد های اولیه پروسس سنتر، یک رستورانت را با پس انداز سرمایه اندکی که داشتند در مرکزولسوالی لعل سرجنگل فعال وبه کار آغازکرده اند

او که این رستورانت را  چهارماقبل فعال کرده است میگوید در آغاز کار شان با مشکلات اجتماعی و کمبود وسایل رستورانت  مواجه بوده اند اما با آنهم آنان وسایل رستورانت شان را ازقبیل میز ،چوکی،تابلو،دیگ و مواد اولیه مورد ضرورت شان را از در آمد رستورانت خریداری نموده اند.

وی اضافه کرد که او در صفحه اجتماعی فیسبوکش نوشته بود برای اینکه این کار را ادامه بدهد مشکلات مالی دارد از دوستان و تجاران طلب همکاری نمود اما هیچ کس برای کمک به او دست دراز نکرده و با سرمایه اندکش از بازار کابل مواد و وسایل ارزان قیمت خریداری نمد و این کار را ادامه داد.

 

 

 

به گفته شریفه با آغاز کاررستورانتش بانوان روستاهای لعل برای تبریکی به اوگل تحفه میآورند و اورا برای این اقدامش تشویق میکرده اند واکنون این کار او و ده خانم دیگر باعث شده که اکثریت خانم های روستا نشین حرف از کار و سهم شان در بخش اقتصاد با همدیگر شریک سازند وانگیزه خاص در بین بانوان برای شرکت در کارهای اقتصادی شده است.

به گفته او ضمن اینکه برای ده خانم بیسواد روستا نشین زمینه کار فراهیم گردیده است این خانم ها در ایام بیکاری شان صنایع دستی هم درست  میکنند وبرای فروش به بازار لعل عرضه میکنند.

او میگوید رستورانت عواید متوسط دارد و بیشتر مشتریانش شاگردان مکتب و فامیل ها می باشد

به گفته موحدی رستورانت بانوان اولین رستورانت است که به  مدیریت خودش  و ده تن از همکارانش در ولسوالی لعل و سرجنگل ولایت غور به فعالیت آغاز کرده این اندک ترین قدم برای ب تغییروضعیت زندگی زنان روستا نشین میباشد

مدیر رستورانت بانوان هدف از ایجاد رستورانت را درولسوالی لعل از بین بردن باورهای بی پایه نسبت به زنان از سوی بعضی افراد جامعه ، تشویق خانم های بیسواد و ایجاد انگیزه کار در اجتماع برای  زنان، تشکیل یک زنجیره اقتصادی برای فامیل ها روستا نشین، خود کفائی وسهم گیری زنان در عرصه اقتصادی، ایجاد روابط بین زنان با سواد و بیسواد ،حمایت زنان در برابر همدیگر شان ، نهادینه سازی یک جامعه برای باورهای مثبت از تمام اقشار جامعه در اجتماع ، راه یافتن زنان بیسواد به مارکیت و سهم گیری زنان در بخش اقتصاد در کنفراس های دولت عنوان میکند.

خانم موحدی میگوید هر فرد باید به اندازه توان خود در کشورش مسؤلیت پذیر باشدو وظیفه که برایش سپرده میشود را بخوبی مدیریت کندآن زمان است که هم به هدف میرسد هم مسولیتش را در برابر کشورو مردمش اهدا میکند.

او زمانیکه از درد ها ورنج های زنان دیگرولسوالی ها غور میگوید گلونش پر بغض میشود و میگوید که بیست چهار بهار عمرش را به فکر راه بیرون رفت زنان ازین مشکلات سپری کرده است واکنون میخواهد ازخود، زنان روستا خود و زنان لعل تغییر را آغازکند تا این فرهنگ شود به دیگر دختران و زنان ولسوالی ها و آنان نیز ازاو الگو بگیرند و برای تغییر ازین وضعیت تلاش نمایند.

این بانو غوری در پهلوی کارهای اجتماعی یک فعال حقوق زن نیز است او هموراه دردادخواهی ها سهم داشته و مقاله های زیادی را برای درد های زنان نوشته و ازطریق ماه نامه ها و هفته نامه ها به دست نشر سپرده است.

دختری در کوه پاهای فقیرنشین غور برای زنان کار آفرینی میکند.

دختری در کوه پاهای فقیرنشین غور برای زنان کار آفرینی میکند.

دختری در کوه پاهای فقیرنشین غور برای زنان کار آفرینی میکند.

دختری در کوه پاهای فقیرنشین غور برای زنان کار آفرینی میکند.

دختری در کوه پاهای فقیرنشین غور برای زنان کار آفرینی میکند.