آرشیف

دختر همانند پسر اولاد است. هر دو کودک اند‌. کودک که قندول است و نمیشه دوست اش نداشت. اولاد که مکر و نیرنگ شیرین کردن نزد پدر و مادرش را یاد دارد. از ناز است که می گویند: "دختر شیطان است"  تفاوت قائل شدن بین دختر و پسر در واقعیت دامن زدن به جهالت و تعقیب مسیر جهالت عرب است. دوران که دختران را زنده به گور می نمودند و بخاطر یک تخم مرغ، دختری را می کشتند‌. آن زمان گذشته و زنان موقف شان را درک کرده اند.
بقول ژان ژاک روسو، طبیعت انسان نیک است. مرد و زن، دختر و پسر ندارد‌. جامعه بد و فاسد است که ایشان را نیل به بطلان می دهد. اولاد (دختر و پسر) ضامن آرامش روح و ضمانت ابقای نسل خویشتن است. حضور هر کدام بی حضور دیگری ممکن نیست. و پیدایش هر کدام موهبت الهی، مژده فراموشی با افسردگی، یاس و نااُمیدی است.
محبت، مهر و لُطف دختران نسبت به والدین شان به مراتب بیشتر از پسران است. و دختر در همه عُمر اتکا به پدر و مادر، برادر و بعد شوهر می کند.‌ این ترس و ریا نه بلکه احترام گذاشتن به ارزش هر فرد خانواده است. اتکای که نیازمند نوازش و سزاوار تسلی است. موجودی به مهربانی دختر کمیاب و حتی نایاب تلقی می شود.
دختر، گُلی از احساس و کاهی از نازک دلی است. ممکن با عادی ترین محبت دادن همیشه مدیون والدین اش باشد. او بی خواست همه اعضای فامیل اش را دوست دارد. برای خواهرش چادر می دوزد، برای برادرش لباس می شوید، برای خانواده اش آشپزی می کند، برای آینده اش درس می خواند و به انتخاب همسرش، منتظر تصمیم و تائید پدر و برادرش می ماند. گذر از حق انتخاب، اوج خود گذری است که پسران از آن عاجز اند.
دختران در جامعه بی آسیب ولی آسیب پذیر اند. ایشان میوه های اند که هر مرد بی شعور به فکر چیدن شان است. فرهنگ زیست با همی وجود ندارد. بزرگ ترین بد بختی های جامعه را پسران و مردان انجام می دهند. دزدی، قتل، وحشت، ترور، جنگ، تعصب جنسیتی، زورگویی…! ولی دختران و زنان بی تکلم اند و گاهی هم که به سخن آیند، شاید شعرِ نادیا انجمن را زمزمه کنند! "نیست شوقی به دلم از چه بگویم، من که منفور زمانم چه بگویم چه نگویم".
هر کس که درجه تعالی دختر را نفی کند، به حتم مادرش را دوست ندارد و بی باور است بر اینکه: "بهشت زیر پای مادران است" دختریکه امروز کودک و کوچک است، زنی خواهد شد که پشت مردان موفق ایستاده است و مادری خواهد شد که ابقای بنی آدم را تضمین می کند. بهتر است به تصور نوازش بی دریغ مادران شان رجوع نمایند.
خلقت دختر، هنرِ معجزه آسای خداست. کسیکه به خدا و حُسن خلقت اش باور دارد، می باید به حُسن انتخاب و تولد فرشته های زمینی به نام دختر نیز باور داشته باشد. دختر بقول معروف، "تاجِ سر" است. نه به جهالت عرب و نه بر اندیشه بطلان حذفِ حقایق.
این روز را برای تمام دختران دنیا، مادران که با بزرگ‌کردن کودک های شان بسی رنج می برند، پدران که از پرتو مهر دختران شان عار ندارند و جامعه که توزیع ارزش ها را بر اساس رضایت، کفایت و قناعت دختر/پسر می خواهند، مبارک باد می گویم.

با مهر
گل رحمان فراز