آرشیف

2014-12-23

استاد فضل الحق فضل

خـوشــا مـا ه صــیــا م فــیـض بـا را ن

خـوشــا  مـا ه  صــیــا م  فــیـض   بـا را ن

کـه  بـا شــد قــوت  جــا ن  روزه   دا را ن
 
———
 
هـــلا ل  ا بــروی  ا یــن  مــا ه   پــر  نـــو ر
فـگــنــد ه  در  د ل  ا هـــل  یــقــیـــن  شـــور
 
بـیـا د ش  روز ه  داران  روز ه  گـــیـــر نــد
پــیـــا پــی  روزه ُ ســـی  روزه  گـــیــــر نــد   
 
مسـلــمـا نــی  کـه  با شــــد  حّــب  د یـنـــش
نـهـــا ن  در  طــور  د ل  عــلـــم  یــقـیـنــش
 
و را  یا د  خــد ا  خــرچ  و خـورا ک  ا ســت
ز فـکــر  ایـن  و آن  ا نـد یـشــه  پا ک ا ســت
 
چـو گــیـرد  نـا م  حـق  قـلـبـش  شــو د  شـا د
ز  قـــیــــد  جــمــلـه  عـا لـــم  هـســت  آ زا د
 
 به  یا د  و ذ کـر حـق  بـا شــد  شــب  و روز
 نـو ای  ذ کـر  ا و هــسـت  آ سـمـا ن  ســـو ز
 
فــــرو غ  ر حـمـــت  و  تــنـــز یـــل   قــــر آ ن 
نـمــا یــد  فـیـض  و بـر کــت  را   د و چـنـد ا ن   
 
تــجّــلـــی  هــا ی  ذ ا ت   ذو ا لـــجـــــلا لــــی
د مـــا د م   فــیــض  هــا یــــی   لا یــــزا لـــی   
 
کــنـــد  ر و شــن  رو ا ن  تــیــــره   و  تــا ر
ز  فــیــض  مــعــــر فــت   وز  پـر تــو  یــا ر   
 
شـهــی  ا قـلـیــم  ایـن  کـشــور  بـود  عــشــق
ا مـیــر و مــر شــد  و  رهــبــر  بـو د عــشــق  
 
کـه   ا ز  فـــیـــض   کـــلا م   ا ســمـــا نـــــی
شـــد ه  د نــیـــا   ز  نـور ش  ا ر غـــــوا نــی  
 
ز مـیـن  ز ا فـتا د ه گــی  ر فـتـه  به  ا فــلا ک
ز حـّــــب  خـــلـــو ت  آ ن  شـــا ه  لــــو لا ک   
 
ز مـا ن  شـا د  و مـکــا ن  مـعــمـو ر  گـشـته
جـهـا ن  یـکــســر  ز  ر حـمـت  نـور  گـشـتـه   
 
سـتا ره  کـهـکـشــا ن  و سـعــد  و پــر و یــن
شــب  و روز  و مـه  و خورشــیـــد  ز ر یــن  
 
ا زیـن نـور و ا زیـن  فـیـض ا نـد  د رخـشــا ن
جـهـــا ن  ا ز  حــب  شـا ن  دا یـم  فـــروزا ن
 
ا گــر  د لــهـــا  شـو ند  بـا  ذ کــر حـق  یـا ر
بـر نـد  پـی  بـر هــمــه  ا حــوا ل  و ا ســرا ر
 
د ری  ر حـمــت  بــود  از  فـیـض  ا و  بـا ز
شــد ه بـا د و ســتـا ن  مـحـبـو ب  وهــمــرا ز
 
خـطــا  و جــــر م  را  تـو به  ضـمـیـن  ا ســت
 بـلــی  لــطــف خــد ا یــی ا یـن چـنـیـن ا ســـت   
 
 بــیـا  !  ای  بــی خـبـــر   بـا ری  د عــا  کـــن
د لــت  خـا لـــی  ز  تـــزو یـــر  و  ر یـاُ  کـــن
 
تـو   مـهــمـــا نـــی  خــد ا یـــی  لا یــز ا لـــی
بـه  مــحــضــر  در حـضــــور  ذوالـجــلا لـــی  
 
دریـن  مـا ه  ریـا ضـــت  سـتـره  جـا ن  کــن
روا ن  را  پا ک  از  شـک  و  گـــمـا ن  کــن    
 
دریـن  مــا ه  قـیــا م  وقــــد ر  و  تــنــز یــــل
دریـن  مــا ه  صــلا ت  و صــو م  و تهــلــیــل 
 
پـــی  کــسـب  صـــلا ح   جـا ن  و  مـعــــنــی
ر یا ضــــت  پـیـشـه  کــن  ار  مــی تـو ا نــی  
 
که  درب  تو به  با ز ا سـت  ا نـدریـن  مــا ه
گـد ا یا ن  مـیـکـنــنـد  صـــد  نـا ز  بـر  شـا ه
 
شـیـا طـیـــن  بسـتـه  در  زنـجـــیــر  ذ لـّـــت
نـهــا ن  در  مــنـجـــلا ب  رنــج  و حــسـر ت   
 
تـهـــیـــد ســـتـا ن  بـــی  بــرگ  و  نـــو ا  را
یــتـــیـــمـــــا ن غـــــر یـــب  هــــر  کـجـــا  را   
 
بـه  مـعـــلـــو لا ن  و مـعــیــو بـا ن  مــیـهـــن
به مــحـــر و مــا ن  و مـظـلــو ما ن  مـیـهـــن  
 
به  آ ن بـیــو ه  ز نـا ن  خـا نـه  بــر د و  ش
که  زهــر تلـخ  جـنـگ را کــرده  ا نـد  نو ش  
 
و لــی  با خـو ن  د ل  بـو د نـــد  پــر ســتـا ر
به  اولاد  یــتـــیــم  خـو یــش  غــمــخـــو ا ر  
 
تـو ا نـی  گــر پـــی  خـیــر و سـخــا  کـو ش
 چـو  دارو  شـو به  تـیـمـا ر و شـفـا کـو ش
 
چــو  روزه  خــود بــود  یــک  ا مـتـحــا نـــی
نــمــو د  جـلـــو ه  هـــا یــی  جــا و د ا نـــی
 
تــو  ا نــــد ر   جـلــو ه ُ  ا فــطـا ر  بـنـگـــر
شـــکــــو ه   و عـــــز ت  دا دا ر  بــنــگـــر   
 
ا گــر  فــیــض  تـــلا و ت  شــــد  نـصـیــبــت
یـقــیـــن  قـــر ب  ا لـهـــی  شـــد  قــر یـنـــت  
 
 و گـــر  د ر  ا نــــز و ا   و  ا عــتـــکـا  فـــی
 یـقـیــن  مــیـد ا ن   کـه  در حـا ل  طــو ا فــی
 
 ولــی  رنــج  و  ر یـا ضــت  در شــب  قـــد ر
 بـود  صـــد هــا  بـرا بــر  بــی کـــم  و کــســر 
 
که  نـتـوا ن و صـف آن  را  با  زبا ن  گـفــت
ز  مـعـــرا ج  ر و ا ن   تا   لا مـکا ن  گـفــت   
 
شـبی قــدر ا ســت ، شــب  مـعــرا ج  مـو ُمـن
شــکـــوه  و عــــز ت  و ا عـــرا ج  مـو ُمــن  
 
خــدا و نـد ا  !  به  لــطـــف  بــی  مـثـا لـــت
به  حـّب  و نــو ر  و  ا عـــزاز  و  جــلا لــت  
 
بـفــر مــا خـود  به فــضــل مهــر و و ا حسـا ن
د لــــــم  را  جــلــــوه  گـا ه   نـــور  قــــــر آ ن  
 
کـــز یـن  جـلــو ه  روا نــــم   شــا د  گـــرد د
ر و ا ن   نـا تـــو ا نـــــــم   شــا د  گـــــرد د
 
تـــجــّــلــــی  و  نـشــــا ط   مــعــنــــو ی  ر ا
رمـــو ز و جــلـــو ه  هــا ی  ســر مـــد ی  را 
 
تــوا ن  د ر آ ســتـا ن  مــعــــر فــت  یـا فــت
د ریـن  شـــب  در شـکـــوه  مغــفــرت  یا فــت  
 
ا لـهـــــی  !  بــر  مـســلــمـــا نـا ن  د نــیـــا
به لـطـف  خا ص خــود  بـنــگــر به  هـر جـا   
 
خـصــــو صـــآ   د وسـتـا ن  د و ر  مـیــهـــن
که  هـســتـنــد  نـــور چـشــم  و نــور مـیـهــن
 
خــد ا یـا  !  جـمــــلـه  ا حـبـا ب  و طــــن   را
عــمـــو م  شــیــخ  و شـا ب  و مــرد  و زن را  
 
ا ز یـن  بــر کــت  هــمـیــشـه  بـهـــره و ر کــن
به  روی  حـضــــرت  خــیـــر ا لــبـشـــر  کــن  
 
به  رویــی  چـــا ر  یــا ر   با    صــفــا  یــش
به  ا صــحـا ب  عـــز یـــز  و  با  و فـا یـــش   
 
ز  فــضـــــل  شــا ه  ا مــا ن  الله  و  آ ثــــــم
کـه  با شــنـــد بـر ا صـــو ل  ا صـــل  قـا یـــم  
 
مسـلـمـا ن  را د یـگـــر  مـحـــزو ن  مگــردان
قــریــن  جـنـگ  و قـتــل  و خـون  مـگــردان
 
شـهـــیـــد ا ن  و طــــن  را  نـــور  بـخــشــــا
روا ن  مـلـــــتــــــم  را   شـــــور  بــخـــشــــا  
 
جـو ا نا ن  را  فـــروغ   تـا ز ه  مــی  بـــخـــش
به   ا یــن مـیـهــن  هـــمـی آ وا زه  مـی  بـخـــش
 
که  تا  د ا نـنـد  که  د نـیـا  در چه  حا ل ا ســت
چـــرا   رو ح   وطـــن  زیــر  ســو ا ل  ا ســـت  
 
چــرا  ر نـجـــور  و مـجـبـــور و  فــقــیـــر یـــم  
به  صـد هـا  د ا م  و دا نه  خـو د  ا سـیــر یـــم
 
و طــــن  و یــــرا نــه  و  بــی  ا تـفـا قـــیــــــم
هــمـیــشــه  غـــر ق  ا نـو ا ع  نــفــا قـــیــــــم   
 
 مـسـلـمـا ن  ا یـن  قـــد ر  بـیـچـا ره  تـا  کــی ؟
ا ســـیــــر  د شــمـــن   مــکــا ر ه   تـا  کــی ؟  
 
 خـد ا و نـد ا !  به فــضــل  قــد ر  و  تــنــز یــل
به  پا س  رو زه  و  تـســبــیــح   و  تــهــلــیـــل
 
د ل   ا هـــــل  و طــــن  پــر  نــو ر  تــر  کــــن
بـه  حـا ل   ز ا ر  ا یـن  مـلـــت  نـظــــر  کــــن   
 
 
*******
 
عـــز یـــزی  را عــــز یـــز د یـــد ه  هـــا کــــن
د لــــش فـا رغ  ز جـمـلــه  مــا جـــــرا  کــــن  
 
کـه غــیـــر حــب  ا یــزد عـــشــق  وا  یـقـا ن
نـبا شـــد  در د لــش  جــا یــی  ز حـــر مـا ن        
 
بـه فـــر خــا ر ی شـهـــی ا قــلــیــم  فـر هــنـگ
که  بـا شــد هــمـچـو  بـیـد ل هـــا گـرا ن سـنـگ
 
ســلا مــی  ا ز د ل  و از جـــا ن  فــــر ســـتـــم
ز حــــّب  روزه  و شــــکـــــرا ن  فـــر ســــتــم   
 
کـه  از  فـیـض گل  رویــــی هـمـــیـــن  مـــــا ه
کــنـــیـــم  طـــی طــــر یـق خـو یــش  هــمــــرا ه   
 
((عــــز یـــزی))  را  به  فـــضــــل  کــرد گا ری
نـــو ا ز ش  کــــن  به   لـطـف  ر سـتــــگا ری
 
که  کـــر د ه  و صــف  مـا ه  نـیــک  پــی  را
شـــمــر ده  تــک   تــک  ا وصــــا ف و ی را  
 
د لـــش  را  مـهــــر بـا ن  و  بـا  صــفــا  کــن  
بــری  ا ز  کــیــنـه  و  عـجــب  و  ریــآ  کـــن  
 
بـه  نــور  عــشــق  قـلــب  مـــهـــــر بـا نــش
مــز یــن  کـــن  دل  و جــا ن  و  ز بـا نــش  
 
کـه  د یـگـــر رنـج  نـا مــر د ا ن   نـبـیــنــــد
ز د ســت ا هــر یـمــن  خـســـرا ن  نـبـیــنــــد  
 
به  د هــــزا د  عـــز یــز م  لـطــف هـــا کـــن  
د لـــش  فـا ر غ  ز  جـمــلــه  ر نـجـهــا کـــن
 
نـبـو غـــش  را  به لـطـف و مـهــر بـا نـــی 
د ر خــشـــا ن  کـــن   بـرای  کـا ر د ا نــــی  
 
یـگا نـه  را  ز  لـــطــــف   ســـا لـکا  نــــت
بـه  پا س  عــا شــقــا ن  و عــا ر فــا نـــت   
 
بـرا یــش حـر مــت  و عـــز ت عـطــا کــن
سـعـا د ت را  بــر آ ن خـلـعـــت عـطـــا کـــن

 
 

استاد فضل الحق فضل
چغچران  ولایت غـور 14 اســد سـال  1390 مطا بق پـنـجـــم مـاه  مبـارک رمـضـان
 ایـن پا ر چـه  به  اسـتـقـبـا ل شـعــر  زیـبـا ی  جـنـا ب  محـتـرم مـحـمـد عـزیز عـزیزی شاعر نامی کشـور عزیزم  زیر عـنـوان  مـژده آمد ز سوی کوی نگار  در بـسـتـر مریـضـی  سـروده شـد ه اســت . آرزومـنــدم مـورد  تو جه مـسـلـمـانان جهـان و بخصوص مسلمـا نان افغانسـتان  در هرگوشه وکنار افغا نستان وسا یر علاقـمـنـدان قـرا ر گـیـرد .