آرشیف

2014-12-29

عبدالکریم خشنود هروی کهدستانی

خـــروش عشق

بســم الله الـــرحمــن الـــرحـــيم

این سوز دل بنده خاکی بحضور سرور کا ینات حضرت محّمد مصطفی (ص) تقدیم میشود:

بســــــوز ایـــدل ! تــــو در راه محــــمّـــد         شدی محـــبو ب ، و دلخـــواه محـمّـــــــد
از آن نورش ، رسید بر تو شـــــعاعــــــی         ببــــوس تو!، آن ســر و پــــــای محـمّـــــــد
چنان شور ، در فلــــــــک افتــــاده از وی         تــــــــو پیــبردی ، بمـــعـــــنــای محـمّــــــد
از آنــــروزیکه ، نــــام او شنـــــــــیــد ی         شـــــدی مـجــــنـــون ، ز سودای محـمّــــــد
بداد خــــیر البــشر، بر تو چـــه پـــیــغــام         بچیــــدی گـــل ، ز صـــــــحرای محـمّــــــد
گل صدق وصفا، از نور ایـــمــــــــــــــان         بتــــو دادنـــــــــد ز دنیــــــــــا ی محـمـّـــــد
قسـم ، بر لــوح و عــرش و کــرسـی ا و          که جـــانــم گشتــه پــــــــو یـــای محـمّــــــد
به شاءن و شوکتـــش !من تا که هستــــم           شب و روز، در تمنـّــــــــــــــــای محـمّــــــد
درود خــود فـــرستــــــــــــــم بر مقامـش          بر ازواج و بــــــر ابنـــــــــــــای محـمـّـــــد
ســر بـــا طــل ، زنــد با تیغ شــــرعـش          قــضا وت گشــــته ، فـــــتــــوا ی محـمـّـــــد
شکست او ، آن بتــــان د ر حومه و شهر         چه خوـش منـــــطق ، در آرا ی مــحـــمّـــــد
هــمان پروردگــــــار ،بالحــــکم ذاتــش            از آن کــن فــیــکــون ، پیـدای مـــحــمّــــــد
شـب مــعـــراج ، عجب فرخنده سیــری          سوار دلــدل ســوی اقـــــــــصــی محـمـّــــــد
جـمــال آن مبارک ، همچــو شمعیســت           رســیده بهـــر ما گـــــــــــــر مای محـمـّـــــد
بــریزد زان دو لـــب ، انوار ایـــــما ن           قـــمــر ، شـرمنده از ســــــیمــای محمـّـــــــد
ز نور ذوالجــلال ، اوگشته پیــــــــــد ا            مطـّــهــر، جمــله اعـــضــــــای محــمّــــــد
تــمـــام اولــیــــاء ، از حـــــرمت ا و            شــدنــــد ، گـــــــــرویـــده ای راهی محمـــّــد
منـــّــور آن جبــین ، از فــرط احســان           مــعـّطــر ، آ ن مشـــــام والای محــمــّــــــــد
ز انصاف و صداقت ها یش چه گـویم            که کرد تســخیــر ، سفــــرهای محــمـّـــــــــد
جــهان کفــر و باطـل مــــی بلــــــرزد            شــــوم قـــــــــــــــــربان یــارای محـمّـــــــــد
یه آن شــقّ القــمر، کز معجرات است            الم نشـــــــــــرح ، شــده است وحی محـمـّــــد
بســـی آیات ، شــــــده ورد زبــــــانم           فقــــیرن را ، شـــهنــــــــــشا هــی مــحــمّــــد
بهــــر تو سعــــه ای ، آئین اســـــــلام          سعی هــر روزه و فـــــــــر دای محـــمـــّــــــد
ز مکّـه تــــا مدینــــه ، هجــرتش پیش          ز دست دشمنــــان ، زاری مـــحــــمــّـــتـــــــد
بهر اکــمال و تنــظیـــــبم لوایـــــــــش          نباشـــــد بهــتر از شــــــورای مــحــمـّــــــــــد
محــمـّـــد ، بنده خــاص الـــهی اسـت           شــفــاعت ، گشــــــته ، اهـــــــــدای محــمـّـــد
ازش ، مـجـزه ها پیداست به عصرش          که در تاریــخ، اخـّص جــــای مـــحــمـّــــــــد
ملایک ، شسته بــــا آب مــــــــــــطـّر          همــان قلـــب ، بعـــد امـــعــــاء مـحــمّـــــــــد
برایت ، معجعــزه آسا گویند ایدوست           نـــدارنــــد نقــــطه ، اسمــــــاء مـحــمّـــــــــد
و این ، معجـزه دراصل خودآن هست          چو خــاتم گشـــته ایحــــــــــــاء محــمـّــــــــــد
نهــاده او اساس امــــّت خـــویـــــــش          امیــــد در روز حـــــشر انجــاء مـحـمـّـــــــــد
حــدیــث بیمثــالش ، در عرصه دهـر          کـــنـد کــور ، خصـــم و اعـــــداء محـمـّــــــــد
بخــواب خــوش، بدیـــدم ،آن جـمالش          شــــــــــدم مشــحــــون ، ز آوای مـحـمـّـــــــد
ا ز آ نــروزیکه ، دل در پرده اوست           خــوشـــم ، از شـــور و غــــــوغا ی محــمـّــد
خـــــروش عـشــق ، ترا انگــیــزه داده است
بــکـــن گـــوش !، حـــرف و انشا ء مـحـمـّد

مورخه 25 -02-2010. عبدالکریم خشنود هروی کهدستانی.