آرشیف

2020-10-1

رفعت حسینی

جنگلی

 
به ژرفنای چاهِ خامشی چی گونه خوکنم؟
چشم بستن و خیال وخواب؟
 
***
 
من از تبارِ جنگلم
و برگ های من همیشه
آشنای آفتاب و آب و باد بوده اند.
 
***
 
پناه بردنم به شب
و درسکوت گُم شدن
کارِ بودنم نبوده است.
 
برلین
دوهزار و هفده
 
.