آرشیف

2015-1-13

نظر محمد غوری

جـهـــــــــــــان همـچــون شـــــــــر

 
چون جهان همه اراده است،باید همه درد ورنج باشد.
 
اولا برای آنکه اراده بذاته خواست وطلب است وخواهش ودر خواست اوبیش از وسیع واندازه اوست . درمقابل هر آرزویی که بر آورده شود، آرزو نابرآورده وجود دارد .میل وطلب را نهایت نیست ولی کامیابی محدود است.
هر قدر ضمیر ما مملو از خواست های ما باشد وهر اندازه که مطیع ومحکوم اراده خود شویم روی آرامش وسعادت پایدار را نخواهیم دید. چنانچه شهوات اقناع شده بیشتر مایه بدبختی میشود نه خوشبختی.هر میل برآورده شده میل جدید ایجاد میگردد.طبیعت هر شخص پیمانه رنج و دردی را که در طی زنده گی تحمل کنند این پیمانه خالی خواهد ماند ونه سر خواهد رفت .همچنین زندگی شر است چنان ارسطو  گوید:مرد خردمند در جستجو لذت نیست بلکه در رهایی ازغم است .پس برای رهایی این شر در جستجو سرگرمی برآیم حتی از بهشت سوسیالسم صورت وقوع یابد زشتی های بیشماری ظاهر میگردد ،ملالت کسالت همچون رنج ودرد غیر قابل تحمل میگرددهرچه ظواهر وپدیدهای زندگی پیچیده تر گردد رنج بیشتر میشود .
چون در نباتات حس نیست بنابرین رنج هم نیست ولی درحیوانات یک سلولی درد ورنج بسیار کم حتی در حشرات رنج محدود است ودر حیوانات ذوفقار که دارای دستگاهی عصبی کامل هستند مشهود مگردد هرچه درجه هوش بیشتر شود مقدار رنج نیز فرونتر میگردد .ویا هرچه دانش بیشتر شود رنج واندوهش بیشتر میشود.
اگر ازدواج کنیم خوشبخت نخواهیم بود واگر ازدواج نکنیم باز خوشبخت نخواهیم بود مانند خارپوشتانی هستیم رای گرم شدن به هم می چسبند اگر به هم نچسبند نیش خار شان به تن فرومیرود  واگر جدا شوند از سرما رنج خواهند برد .تمام این ها مسخره است .
پس زندگی یک فرد بصورت کل غم انگیز بوده  ولی جزییات آن سراسر خنده آور است چنانچه نیچه معتقد بود هرچه به نظر نیک آید بیهوده است وعاقبت جهان روبه ورشکستگی است وزنده گی معامله ای است که خرج آن بیش از دخلش میباشد .بلاخره مرگ فرا میرسد درین هنگام مغز وجسم روبه انحطاط میرود چنانچه واضع است مرگ در همه جا حاضر است .
همچنانکه خدا شناسی فرار از مرگ است جنون نیز فرار از رنج است جنون شکاف نجات بخشی است که در تار پود وجدان صورت میگرد پس بعضی از وحشت ها فقط وقتی میتواند زنده بماند که آن هارا فراموش کنیم. آخرین گریز خودکشی است چنانچه حیات به خودکشی میخندد وبه مرگ لب خند میزند وهم انسان نمی تواند بر رنج وشرحیات پیروز شد مگر آن که اراده تابع عقل وعلم شود. وبس
 
24/ حوت /1390