آرشیف

2014-12-11

عبدالغفور غوری

جبر زمانه

بی یا ر و یا و ر یم و غمین د و ر ز خـا  نـه
چو ن مـر غ مهـا جر بی و طن  بی آ شیا نـه
 
آ و ا ر ه پر یشا ن همه ا ز جنگ و ستیـز یم
هر یک به یک گو شه فـتا د یم چـو« یگا نه »
 
چو ن خا نه ی نـد ا ف و جولا ه گشته مـیهن
ما را چـو پشم مـیـز نند « تـیـرک » و شـا نه
 
د و لـت به فـسا د غـر ق و ما غـر ق ا ند و ه
هـر سـو مـیـز ند شعــلـه هـا ی جـنگ ز با نه
 
سـبقـت گـرفـته«صبغتِ» ما به لا ف و گذ ا ف
با ا ستـخـا ر ه ها ی د ر و غـیـن عـا ر فـا  نه
 
با ر یش و چـپـن صد ر نشین شیخ کهن سا ل
د سـت هـمـه ر ا مـیکــنـد ا ز ر و ی شـا  نـه
 
فر خا ر ی و فگا ر و فر و غ ؛ مستمند و فضـل  
ا ز د ر د می سر ا یند غـز ل ؛ شعـر و تر ا نه
 
تا با ز شـو د گـو ش  ر هـبـر ا ن  کـر  صــفـت
آ بر و ی و طـن ر ا نـر یـز ند پـیش بـیگـا نـه
 
ا ی( جو هر) عـز یـز و طن د ر د ما یکـیـست
د ا ر یـم  بـه د ل عشق و طـن ر ا عـا  شقـا نـه
 
چو ن پا ره ْ ا ز جسم و تن و ر نگ(غو ر ی)
ما ر ا  جـد ا کـر د ه  ز هـم  جـبـر ز ما  نـه
 

هلند
11.06.2014
 عبد ا لغفو ر  ( غو ر ی)

 

من به نو به ْ خو یش ا ز سر و د ه ْ ز یبا و محبت آ میز همو طن گر ا میقد ر م  محمد نعیم جو هر تحت عنو ا ن (د ا ر م به همه عر ض سلا م تا به یگا نه ) قلبا سپا سگذ ا ر ی  نمو د ه و ضم سپا س و ا د ا ی ا حتر ا م  میخو ا هم چند سطر ی ر ا به ا ستقبا ل ا ز سر و د هْ ز یبا ی همو طن عز یز وگر ا می قد ر م  تقد یم حضو ر شا ن بد ا ر م آ ر ز و مند م که مو ر د قبو ل و پذ یر ش شا ن قر ا ر گیر د.