آرشیف

چیزی که عمیقاً مرا می‌بلعد، چیزی که همیشه بخشی از هویت من بوده است، تنگنای جنسی جامعه ما است.

از آنجایی که همه ما تمایل داریم و می‌خواهیم تعامل جنسی داشته باشیم، به اکثر ما در یک جامعه ای بسته آموزش داده نشده است که پاسخ ملایم‌تری به پذیرش رفتار طبیعی انسان و نیازهای جنسی داشته باشیم.

در کودکی و بعدها به عنوان یک دختر نوجوان، همیشه با نیت اشتباه برخی از مردان اطرافم احاطه شده بودم. اکثر اوقات مردان نوجوان مرا تعقیب می‌کردند و بدون هیچ آگاهی واقعی از نیاز طبیعی خود به تمایلات جنسی، معصومانه مرا دوست داشتند. به عنوان یک بزرگسال، اگرچه نوع نگاه مردان تغییر کرده است، اما نگاه آنها همان طعم تلخ و شیرین دیروز را به من می‌دهد.

به نظر من، اگر جریان طبیعی جنسیت را رها کنیم و یاد بگیریم که تفاوت ها و زیبایی های دنیا را در آغوش بگیریم.اگر به جای قوانین افراطی علیه طبیعت، ذهن را از سردرگمی و جهل رها کنیم. اگر با احترام، آرامش و اطمینان بیشتری به موضوع جنسیت بپردازیم، شاید بتوانیم جامعه آلوده را از جنایات علیه زنان و کودکان رها کنیم.

زیرا در مرز طبیعت هیچ قدرتی نمی‌تواند راز درونی این جهان را از بین ببرد. هیچ کس نمی‌تواند واقعیت های خدادادی و طبیعی را به تاریکی بکشاند و امیال جنسی و عشق به یکدیگر، یا عشق به جنس مخالف را سرکوب کند.

باید دانست که جاذبه طبیعی و انسانی قویتر از نیروی جهل و افراط است.

با تمام این واقعیت های حیاتی، ما باید بر بازسازی جامعه خود تمرکز کنیم. ما باید برای ایجاد یک باور قوی تر و مدرن تر در برابر اعمال افراطی و ناآگاهی نسبت به تمایلات جنسی برنامه ریزی کنیم. شاید در آن صورت، تنها با ایجاد دانش و سواد عمومی در مورد ارزش های جنسی و جنسیتی بتوانیم زندگی اصلاح شده و صلح آمیزتری داشته باشیم.