آرشیف

2014-12-6

الحاج عبدالشکور دهزاد

تاکی

بسوزد این وطن در نار تا کی
فرو ریــزد در ودیـوار تا کی

ز خون اینهمــه بیچاره مردم
تجـارت میشود انــکار تا کی

عــقاب آهنیـن از حــقه بازی
اسیر روبـــه ی مکـار تا کی

ازین اوضاع بد در خانه ی ما
دل اهــل قــلم خــونـبار تا کی

جوان مملکت زین درد جانکاه
رخ زرد و دل بــیمار تــا کـی

گنــاه مـردم ما چیـست یـــارب
سر منصور و پــای دار تا کـی

بنام سمت و قوم و دین و مذهب
چـرا گرمست این بــازار تا کــی
بسوزد سـر زمــین ما به آتش
پل و پلچک شود هموار تا کی

اجانب از یهــود و از نصـاری
به ملک ما بــود حقـدار تا کی

به تــزویر و فــریب اجنبی ها
مسلمان میشود چــنوار تا کی

بـبارد از هــوا انـدر دل شب
به مایان بمب آتـشبار تا کی

رییـس کر وزیـر بــی کفایت
مدیر مملکت نا کار تــا کی

گره نقش صلیبی ها به گردن
چو هندو میزند زنار تا کی

بود آماده ی چور و چپاول
پی غارت بود چمدار تا کی

خدا یا تا به کی در حق مایان
جنــایت مـــیشود تکرار تا کی

دل اهـــل وطن انــدر تزلــزل
ازین اوضاع بی هنجار تا کی

ز گفت بی عمل نا گفته بهـتر
عمل کن تا به کی گفتار تا کی

بد از بد تر شود این حالت ما
که تا ملت شــود بیدار تا کی

بیا ای هـموطن عـهــد دگر کن
به محو ظـلم استکبــار تــا کی

بدی ها در وجود ماست (دهزاد)
بکن بــر این سخــن اقرار تا کی