آرشیف

2014-12-3

محمد رسول فایق غوری

بنازم هم نوایي هاي خلق با وفاي غـور

سلام از ما به غـور ومردان با صفـاي غور
برآ ن اخلاف مردان دليرو جان فــداي غور
 
بران نـا م آوران عرصهُ  تاريخ ايـن كشـور
دليران سترك وخوشبـر و كشور گشای غور
 
به هردامان و دشت ودر هاي راحت افزايش
به هركوه وبه هرسنگ وحدود جانفـزاي غور
 
گـواه حا ل دل با دا   رواق حســن تاريخـش
شـكـوه شهـسواران شهـیـرو با صفــاي غـور
 
بلـرزد ا ز نهـيـب نعـره سلطان شهاب الديـن
شهاب آسا  دل گردون زه تا ب آن سهاي غور
 
غــزالانش به  دامان طبيعـت شيرگيـران اند
به  اوج گـنـبـد خضـرا  مكان آن هـمـاي غور
 
گـهــربـيـزان گلـچـيـنـش به با زا ر سخـنـدانـي
برند گوي سعا د ت را چو فضـل با كـفـاي غور
 
حـضـورمجـمـع اقـوام غـوري  در عـزا داري
چونقـش بر هجر ديدم به هر سنگ  ولاي غور
 
بران داغي كه چون گل از قضا برمخمل دل بست
بـنـازم هــم نــوایــي هــاي  خلـق  با وفـا ي  غـور
 
هـــزاران  در هــزاران امـتـنان  بـي عـد د بادا !
زمــا بــر مــردم  حـق آشـنـا ي  بي ريا یـي غور
 
سپاس بلـبـل بي دل به گل از حسن تمكـيـن اسـت
قــوام  نالــه ُ بلـبـل از آن شـــد در هــــواي غـور
 
به آهــي  جانگــدازي  مـادران خـستـه  از ايّـام
كه دودش حلقه پيچـان است به آفاق سمـا ي غور
 
بـسـوزد  سينه ا م بـر حالـت افگار و ويـرانـش
چـكـد از ديـدگا نـم خون به حال نارسا يـي غور
 
تـوجه كـس نــدارد آه  ودردا  جا نـب  آن بـوم
چـنان بود حال پاريـن وچنين است انـتهاي غور
 
نــد يــد م بر زعـيمـا ن وطـن گوش شناوایـي
نه چشمي كوببيـند حالت صبح و مســاي غور
 
بـيا اي هـم نفس باری  نـداي داد خواهـي کـن
قيامت هاي پيشيـن راه به پا كن در فضاي غور
 
تـوآن عـنـقاي والایـي  كه از ايـثاراجــداد ت
شــود  بر بام گردون افـتخارات  صـداي غور
 
نـواي ناله ُ بلبـل به گوش جان اثـــرنا ك اسـت
چـوگلـشـن (فايقا) ازحركـت موج صـبـاي غور

استاد محمد رسـول (فايق) غوري
ا هـــد ا ء به  فر هنگیان و مردم شریـف غور
این پارچه شـعـر به  اسـتـقـبـا ل سـروده ُ زیبای  استاد فـضـل الـحق فـضـل زیـر عـنـوان ( مـن آن گـم کـرده فـر زندم که تا محـشـرنخواهـم  دید) وغـمـشـریکی های بیـدریغ مـردم ،باعا طـفـه وبا وفـای ولایت غوربه خانوادهُ نوجـوان شهـیـد عـبـدالـطـیـف جان فـر زند مـحـمـد عارف خان شا گرد صنـف دهــم لیـسـه ُ سـلطان علاءالـد ین غوری سـروده شـد ه اسـت.