آرشیف

بگــــذار کـــه از سوز غمت زار بمیــــرم
صد بار شـــوم زنده و صد بــار بمیـــــرم

بگذار که در حسرت دیــدار تـو تـــا صبح
از خـــواب شــوم خسته و بیـــدار بمیـــرم

بگـذار که هـر یک قصــۀ جـــور تــرا من
بـا گریـــه بـه مــه گفته شب تـــار بمیـــرم

بگــذار کـه بـــر تن بکشـــم کفنِ خیـــالت
بـرکـوی تــو در سایــــۀ دیــــوار بمیـــرم

بگـــذار که از فـــرقت تــو حلقــــه بســازم
بنــــدم بــه گلــو چــون رســن دار بمیـــرم

بگذار ز هر زخمی که مژگان تو داده ست
در پـای گـل روی تـــو چون خــار بمیـــرم

بگذار که فریـــاد و فغان سر دهـــم از غــم
در بستــــر تنهــــایـی دل افگــــار بمیــــرم

تا بزم رقیبــان شـــده روشن ز حضـــورت
بگــــذار کـه از طعنـــــۀ اغیـــــار بمیـــرم

هــر بـــار مــرا میکشی از وعـــدۀ وصلت
یکبـــار بیـــا تــا کــه بـــه یکبــار بمیـــرم

« واهب» تو مشو ناصحم انـدر ره عشقش
بگذارفــدایش شــــده ســـر شــــار بمیــــرم

27-06-2010
صالحه وهاب واصل – هالند
هالند