آرشیف

2014-12-5

استاد غلام حیدر یگانه

برف

                 جانورانی نوزادِ خود را می بلعند

  
ماهیانِ پایکهاتان
در شیر خانة برف، چه معصومند
و نهالک شانه ها تان چه می لرزاند برودت را
کودکان کمپِ عاق !
 
***
جرقه های برف
گلاباتون کاکلکها تان را سوخت
و پوغانة چشمهاتان را پوچ کرد، حیف !
این گل نی های عید فطرت
از شناعت ما
                در ناخنکهای مذاقِ تان، نی دمیدند
ای کودکان کمپ نفرین !
 
***
قلة اَلـِف در سرنوشتمان کبود گشت
و برجهیدنِ توپ، از سقف چله فروچکید امروز
که شما فرشتگان کوچگرد
کابل را یخبندان کردید
و در سیاهیِ پرچم کشور، شیرجه رفتید یکسره
 
***
حیفا !
نمدِ ریش مان، کلاهی نشد برایتان
راه ابریشم چپن مان به «قول آبچکان» انجامید
و شما  هرگز می دانستید که:
در جایی، جانورانی، نوزادِ خود را می بلعند ؟

  
صوفیه ـ 1387