آرشیف

و در خانه ای که تو به دنیا آمده ای 
دل سپردن به زندگی گناه است

ای کودک
شگفت انگیز در خواب
پرشور در بیداری
معصومیت تو به آسمانها لبخند می زند 
اما
خشم تلخ زمان
شور حیات را با حرص و ولع خودخواسته به جنگ 
از تو می رباید
و تو هنوز
بی خبر 
بی سرگردان
 فراز و نشیب زندگی را در لحطه های ساکت به ظرافت پروانه ها طی می کنی

ای کودک
آمدنت را با دست های خالی
با یک ترانه که هدیه ضمیر من است جشن می گیرم
و می خواهم تمام روزهای ملول نیامده را
زیر دیوارهای سهمگین دفن کنم

تا بلندای پرواز پرنده ها 
درهای خانه ات را به ستاره های برافراشته آسمان وصل کند