آرشیف

اخیراً کارمندان عرصه‌های کشاورزی دفتر محترم CRS که در دهکده‌های سوخته‌ها امرُتک، اشترخان، سلسله وظایف انسانی را، پی می‌گرفتند، عین بازگشت اندر دوتاهی آهنگران، آهنگران دیرپای، دیرزمانه‌ها، آهنگرانی‌که زمانی عیان و اشراف‌نشین بود، و نشیمن‌گاه سلاطین سوری، متاسفانه، بدبختانه، ای دریغ و درد، از طرف هژبرِ، ببری، گبری، ناشناخته‌شده‌ی به چهره‌ی انسان،که از منابر جنابان فریاد در می‌آورند، گوش‌هامان را دارند، کر کردند، که انسان اشرف مخلوقات است، کدام اشرف مخلوقات؟ من دارم باورم را از دست می‌دهم … آری اندرین حادثه‌ی هولناک، اندرین حادثه دردناک، اندرین حادثه‌ی سوزناک، سه تن از کارمندان دفتر محترم CRS مقم شهر فیروزکوه را به نام‌های عبدالله اهل تولک کارمند، گل محمد اهل فیروزکوه، احمد جان اهل فیروزکوه را در بی‌نوایی و مظلومیت هدف شلیک گلوله قرار دادند. آری گل محمد یک دست داشت، دست دیگرش را در نبرد‌های سنگینی که بین، شهید داکتر نجیب‌الله و جناب انجینیر حکمت‌یار صاحب، در حومه‌های کابل گم کرده بود. مگر این بار خودش را گم کرد. جناب خاضع! در این روزها می‌گویند در فیروزکوه حضور ندارید، آدم‌کشی بند برق نیست که به یک شانتاژ جلوش را سد کنی، به فیروزکوه شما را فرا می‌خوانیم تا در یک مجلس ویژه‌ی سران  قوم رضا، تایمنی، یارپولاد را فراخوانی کنید، و این مشکل را با این فراخوانی، اگر خدا خواست، به هم‌کاری این اقوام محترم از میان بردارید. می‌گویند حکومت شما طاغوتی نیست و حکومت مصلحتی را دارید دنبال می‌نمایید. و از شما تقاضا به عمل می‌آوریم، ما شما را مقام ولایت قبول داریم، امیدواریم به مصلحت تن در دهید، از این که از دست شما کاری ساخته نیست. من این را خوب می‌دانم.

ح یعقوبیان فیروزکوهی
شهر فیروزکوه