X

آرشیف

آن ها 
حرف نمی زنند
مژگان های سبزشان را
در نیمگاه سطری بسته اند
رد پای شان
تا دیوار های بلند و ساکت میرسد
که خورشید بیماری هرروز پشت آن سقوط میکند
تا جاده های مزدهم که به جهنم منتهی میشوند
و تا سکوت بی معنی در فکهای بی حس ما 
که بر جمجمه های کبود و ورم کرده شان میکوبد
درختان در گوشه گریه میکنند
و چند زن
کودکان یخ گرفته یی شانرا در حفره فرو میبرند
آنان قهر اند
و دستهای سیاهتان را دیده اند

عبدالله فرحمند
7 فبروری 2012

 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.