آرشیف

در کویر آرزویش، تشنه لب هستم هنوز
بانگاه کُنج چشمم ، آب را جویا شدم

آن کویرِگرم وسوزان ،سوخت تارِ پود من
خوش درآنم، آخرالامر، عشق را آوا شدم

همچو لقمه چرخ میزد، برزبانم،  نام او
لال وگنگی ام زدود و ، اینچنین گویا شدم

بادۀ چشمش فزون و، نرخ می خواری بلند
 ساقیِ افزون طلب را، زین سبب مینا شدم